W czasach współczesnych większość państw przywiązuje dużą wagę nie tylko do bezpieczeństwa własnego terytorium, zachowania integralności terytorialnej, suwerenności, lecz także - a może nawet zwłaszcza - do szeroko rozumianego bezpieczeństwa swoich mieszkańców. Zabezpieczenie potrzeb egzystencjalnych ludzi, działania transportu publicznego, zachowanie możliwości komunikacji, w tym także komunikacji drogą elektroniczną, zapewnienie nieprzerwanych dostaw energii - to tylko najważniejsze przykłady żywotnych funkcji które państwo i społeczeństwo muszą wypełniać, by móc harmonijnie funkcjonować nawet w przypadku pojawienia się zagrożenia, np. klęską żywiołową bądź wypadkiem spowodowanym działalnością człowieka. Z drugiej strony zachodzi konieczność budowania odporności społeczeństw na zagrożenia, redukowania ich wrażliwości na nie. Uznanie tego obszaru zapewniania bezpieczeństwa za istotny jest szczególnie widoczne w przypadku państw szeroko pojętego regionu Europy Północnej, można również zaobserwować zwiększające się zainteresowanie Unii Europejskiej problematyką ochrony ludności, dóbr i środowiska naturalnego. Zapewnienie bezpieczeństwa funkcjonalnego (functional security) jest obecnie jednym z priorytetów dla państw regionu Europy Północnej oraz staje się jednym z kluczowych zadań dla UE.