Zdaniem Hellingera istnieją dwa rodzaje sumienia. Sumienie indywidualne to wewnętrzny głos, który mówi nam co jest dobre, czyli co służy naszej przynależności do konkretnej grupy i co jest złe, czyli powoduje nasze wykluczenie z grupy, a zatem należy tego unikać. Sumienie wiąże nas z grupą ważną dla naszego przeżycia, i zmienia się wówczas, gdy zmieniamy otoczenie. Drugi rodzaj sumienia to sumienie zbiorowe, nieuświadomione, pierwotne, archaiczne. Czuwa ono nad nienaruszalnością grupy, nad tym, aby nikt nie został wykluczony ani zapomniany.

Sumienie to odkrywamy w tak zwanych ustawieniach rodzinnych. Zaproponowana przez autora metoda ustawień rodzinnych jest sposobem terapii, pojednania się z przeszłością i uzdrowienia relacji.