Autor uchronił się od naiwności kryjącej się za postawami, prowadzącymi do niewrażliwości na kwestie zaangażowania badacza w badaną rzeczywistość. Bardzo starannie ujawnił zawiłości relacji i sytuacji badawczej, charakteryzującej w szczególnym stopniu studia nad „romskim problemem”. Podjął zadanie trudne i dla naukowca, zwłaszcza młodego, niebezpieczne – wziął na warsztat wielopoziomowe zjawisko porozumiewania się i (raczej) nieporozumiewania się Romów i nie-Romów we współczesnej rzeczywistości społecznej i politycznej. Z wielką odwagą teoretyka i badacza terenowego podnosi kwestie trudne, budzące niepokój. O nich mówi się często unikając wejścia w sedno sprawy, pomijając wiele niewygodnych wątków. Często mówi się o nich ogólnikami, frazesami, politycznie poprawnymi formułami i pustymi hasłami, w gruncie rzeczy patrząc w okno, a nie problemowi w oczy.

Z recenzji prof. dr hab. Ewy Nowickiej