Władysław Jabłonowski (1769-1802) jest postacią historyczną.
Był generałem, uczestnikiem powstania kościuszkowskiego, jednym z dowódców w legionach Dąbrowskiego.

W powieści autor w dość swobodny sposób przedstawił dzieje tej postaci. Uczynił z tytułowego bohatera syna księżny Franciszki Radziwiłłowej z Butlerów, efekt jej romansu z ciemnoskórym sługą o imieniu Beb. Księżna w obawie o odkrycie tego romansu oddała syna swojej służącej Hannie na wychowanie. Formalnie ojcem bohatera został konfederat barski o nazwisku Jędrzej Jabłonowski. Tytułowy bohater otrzymał imię Władysław, nazwisko nosił po Jędrzeju, o którego istnieniu nigdy się nie dowiedział. Po latach powrócił do kraju jako emisariusz organizacji niepodległościowej.

Losy Władysława Jabłonowskiego są pretekstem do ukazania przez autora działalności konspiracyjnej polskich patriotów w pierwszych latach po upadku Rzeczpospolitej w wyniku III rozbioru. Widzimy starania emigracji patriotycznej dążącej do wskrzeszenia państwa polskiego, kłótnie i spory w łonie polskich spiskowców, różnice w kwestii polskiej działalności niepodległościowej. Słuchacz dostrzega tragiczny los Polaków z legionów włoskich, osamotnionych, oszukanych, zdradzonych, a także ciężką sytuację polskich żołnierzy wysłanych do tłumienia zrywów niepodległościowych ludności murzyńskiej na San Domingo.