Przełom XXIX i XXX wiek. Ziemia, Stany Zjednoczone Europy. Niezwykłe wynalazki techniczne i maszyny zapewniają luksusowe życie bogatym mieszkańcom. Jednak młodzi uczeni i artyści, znudzeni dobrobytem, odczuwają nicość egzystencji w wysoko stechnicyzowanym świecie. Grupa intelektualistów pragnie dokonać przewrotu i przejąć władzę, posługując się robotnikami, z którymi na pozór się sprzymierzają. W takim momencie przybywają z Księżyca na Ziemię Roda i Mataret. Znajdują gościnę u Jacka, genialnego uczonego, przyjaciela Marka – Zwycięzcy z II tomu. Jacek jest konstruktorem cudownej maszyny unicestwiającej materię. Genialny uczony waha się jednak przed wydaniem maszyny rebeliantom, bo świadom jest, jak potężną siłę ma ta broń. Postanawia zbudować nowy pojazd, którym chce uciec na Księżyc. Roda wykrada śmiercionośną maszynę Jacka i sprzymierza się z rządem. Na wieść o tym, że władze posiadły groźną broń, bunt wygasa, a przedstawiciele rządu mianują Rodę “Stróżem Maszyny” i “Zbawcą Porządku”.

JERZY ŻUŁAWSKI (1874-1915)

Urodził się 14 lipca 1874 roku w Lipowcu, a zmarł 9 sierpnia 1915 r. w Dębicy.

Polski pisarz, poeta i dramaturg, jeden z prekursorów polskiej literatury fantastyczno-naukowej. Uczęszczał do gimnazjum w Bochni, następnie do szkoły realnej w Krakowie.

Od 1892 roku studiował na politechnice w Zurychu, zaś w latach 1895-1898 na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu w Bernie, gdzie uzyskał doktorat. Po powrocie do Polski uczył w gimnazjum w Jaśle i Krakowie. Od 1902 roku poświęcił się wyłącznie pracy literackiej. W 1910 zamieszkał na stałe w Zakopanem. Był współzałożycielem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W czasie I Wojny Światowej był w szeregach Strzelców, redagował pismo "Do Broni". Zmarł w szpitalu wojskowym w Dębicy na tyfus brzuszny.

Debiutował w roku 1895 zbiorem wierszy "Na strunach duszy". Najbardziej znanym i popularnym dziełem Żuławskiego okazała się trylogia science fiction: Na srebrnym globie. Rękopis z Księżyca - Zwycięzca - Stara Ziemia, której akcja dzieje się na Księżycu. Ten cykl powieściowy został zekranizowany w 1987 roku przez stryjecznego wnuka poety – Andrzeja Żuławskiego.