Człowiek obdarowany łaską wiary ma świadomość, że powinien z nią współpracować. Tak rozumiał to znany przyrodnik i kartograf Eugeniusz Ro­mer. Po dłuższym oddaleniu od Boga doświadczył on łaski wewnętrznej przemiany. Odnowił z Nim przyjaźń, a po­tem napisał Pamiętniki, które są świadectwem procesu, jaki dokonał się w jego duszy. Uczony był świadom tego, że wszystko, co przeżył, jest łaską dobrego Boga. Najpierw Bóg dawał mu sygnały swej obecności, a potem stanął wprost przed nim z darem krzyża. Przyjęcie tego daru było dla profesora Romera doświadczeniem wiary, doświadcze­niem egzystencjalnym i trwałym. Od tego czasu uprawianie nauki przyrodniczej nabrało dla niego nowego wymiaru. Stało się ono bardziej celowe. Za to duchowe doświadczenie Romer pozostał wdzięczny Bogu do końca swego życia.