„Teologia łaski – charytologia – nie cieszy się specjalnym uznaniem w ramach współczesnych poszukiwań teologicznych. Taka sytuacja jest spowodowana przede wszystkim dokonującym się w tej dziedzinie teologii przejściem od tradycyjnych ujęć o charakterze neoscholastycznym (…) do ujęć nowszych, które najczęściej nie dopracowały się jeszcze całościowego i spójnego ujęcia. Dominują więc w teologii łaski formułowane przez wielu teologów postulaty, które tylko w niewielkim stopniu bywają realizowane w praktyce. Ponadto, teologia łaski zawsze znajduje się pod naciskiem pelagianizmu, który bliski jest tradycji zachodniej, zawsze podatnej na ten «wirus», jak celnie zauważył św. Augustyn. Wobec tych faktów każda praca, która stara się ująć zagadnienie łaski w sposób całościowy, systematyczny, a zwłaszcza odpowiadający na nowe postulaty teologiczne zasługuje na dużą uwagę i pilną lekturę. Praca ks. C. Smuniewskiego spełnia takie kryteria w najwyższym stopniu.
«Wspólnota łaski» – jest więc całościowym i systematycznym wykładem teologii łaski. Zakorzeniając się w tradycji Kościoła zachodniego, która łasce poświęciła wiele miejsca, i dokonując jej syntetycznego przedstawienia, praca stanowi nowoczesny wykład charytologii, odpowiadający na zasadniczy postulat, który sformułowano w ostatnich dziesięcioleciach w tej materii, a mianowicie na potrzebę głębszego związania go z tajemnicą Trójcy Przenajświętszej.

Z recenzji ks. Janusza Królikowskiego