Publikacja jest próbą pokazania edukacji artystycznej w twórczej komunikacji z perspektywy praktyków teatru i filmu rosyjskiego. Przywołane zostają opinie i poglądy znamienitych twórców ‒ reżyserów, aktorów, tancerzy, śpiewaków, którzy często sami będąc pedagogami, kształtowali w swoich uczniach i młodych artystach przekonanie o celowości sztuki jako misji wobec społeczeństwa, której walory humanistyczne połączone z doskonałym rzemiosłem są w stanie edukować widzów, kształtować ich gust, uczyć szacunku dla dokonań przeszłych pokoleń. Wielu pedagogów przywołanych na kartach tej książki odwołuje się do relacji z własnymi mistrzami, mentorami, których dokonania artystyczne i sposób pracy pedagogicznej, zarówno w szkole teatralnej, w teatrze i na planie filmowym, miały istotny wpływ na ich drogę artystyczną, twórczy rozwój oraz pojmowanie sztuki w kategoriach wyzwań humanistycznych.