Autorce „KSIĄŻKI O ŻYCIU…” udała się trudna sztuka: mówi o sprawach najważniejszych – o życiu i o śmierci, o własnym cierpieniu i o odchodzeniu najbliższych – językiem prostym i zrozumiałym, językiem codziennej rozmowy. Nie znaczy to, że mówi gładko i grzecznie – nieraz jej odważne sądy, przełamujące utarte schematy, mogą budzić sprzeciw. Pisząc po prostu to, co myśli, Ewelina Słowińska zachęca nas do tego samego – do myślenia i stawiania czoła nawet najtrudniejszym doświadczeniom.