Nie jestem najlepszy na świecie, ale nie ma lepszego ode mnie.

José Mourinho

Po łzawym pożegnaniu z Interem Mediolan wiosną 2010 roku José Mourinho został trenerem Realu Madryt. Pracę rozpoczął w stylu, jakiego można się było spodziewać po kimś, kto sam siebie określa mianem „Special One”. W ciągu pierwszych miesięcy sezonu pozbył się Jorge Valdano, dotychczas wszechwładnego na Santiago Bernabéu, został nazwany canalla („szumowina”), egocentrykiem, który wyrwał się spod kontroli, i oskarżony o brak godności. A to jedynie opinie innych menedżerów z La Liga...

Jednak nie ulega wątpliwości, że dar wygrywania go nie opuścił: Mourinho osiągnął nieprawdopodobną serię 150 meczów bez porażki w rozgrywkach ligowych na własnym boisku (obejmujących także jego staż w Porto), a spektakularna potrójna korona we Włoszech była wstępem do detronizacji Barcelony w Hiszpanii. Pogłoski o jego powrocie do Premiership nie słabną, podobnie jak lojalność, którą cieszy się wśród graczy.

Patrick Barclay, nagradzany komentator piłkarski . „The Times”, uzupełnia biografię Mourinho o okres pobytu Special One we Włoszech i Hiszpanii, prezentując nowe opinie Marka Halseya i Patricka Vieiry oraz znane już, choć zaskakujące analizy i komentarze sir Bobby'ego Robsona, Andy'ego Roxbourgha, Louisa van Gaala i Davida Moyesa. Autor zakrada się też za kulisy Chelsea i opisuje, jak to się stało, że praca marzeń na Stamford Bridge zmieniła się w prawdziwy koszmar.

Zajmujący, wiarygodny portret pióra jednego z najbardziej wnikliwych i szanowanych dziennikarzy w branży.

„Sunday Telegraph”

Patrick Barclay pisał o piłce nożnej dla najważniejszych angielskich gazet: „The Guardian”, „The Independent”, „The Observer” i „The Sunday Telegraph”. Od 2009 do 2012 roku był głównym komentatorem piłkarskim „The Times”. Zjeździł całą kulę ziemską, relacjonując osiem Mistrzostw Świata i kilkanaście Mistrzostw Europy oraz Pucharów Narodów Afryki. Jest autorem biografii sir Alexa Fergusona Football – Bloody Hell! i wiernym kibicem Dundee United. Mieszka w Londynie.