„Przyciąganie niebieskie” Renaty Górskiej to powieść obyczajowa o dojrzewaniu psychicznym i duchowym.

 

Dominika jest zwyczajną „dziewczyną z sąsiedztwa”, nie wyróżniającą się ani w dobrym, ani też w złym. Poznajemy ją u schyłku lata i będziemy towarzyszyć jej przez następny rok, który dla niej jest zarazem ostatnim rokiem studiów. Nie tylko z tego powodu czas ten stanie się decydujący dla jej przyszłości. Poprzez wydarzenia, których doświadczy Dominika lub bliskie jej osoby, zacznie uświadamiać sobie własne braki i skrywane pragnienia. Będzie musiała dokonać ważnych wyborów.

 

Wydawałoby się, że "Przyciąganie niebieskie" to opowieść jakich wiele. Cóż zatem jest takiego w tej historii, by mogła nas zaciekawić? Czy będzie to wewnętrzna przemiana bohaterki od zagubienia i niepewności do przejęcia odpowiedzialności za siebie? A może jej poszukiwania szczęścia i sensu istnienia? Jaką rolę odegra tak bardzo zróżnicowane otoczenie dziewczyny; czy wciągną nas wydarzenia, nie bez napięcia, dramatów i zagadek? Być może zaś po prostu polubimy tę powieść, ponieważ odnajdziemy w niej własne rozterki?



Renata Górska

(również Renata L. Górska) - polska autorka literatury obyczajowej. Od ćwierćwiecza żyje poza granicami Polski, do ojczyzny wraca chętnie i często. Pracowała w księgarniach, antykwariacie, galerii sztuki. Pisuje dla pism polonijnych („Samo życie”, „Polonika”). Publikowała też felietony i opowiadania w Internecie. Na polskim rynku wydawniczym zadebiutowała w 2007 roku powieścią „Cztery pory lata” (wyd. II – 2011). W 2010 roku ukazała się jej druga powieść – „Za plecami anioła”. Następną jej powieścią są „Błędne siostry”. Najnowsza to wydane w 2012 roku „Przyciąganie niebieskie”.

 

Renata Górska o sobie:

Moje pisanie porównałabym do reinkarnacji – przy każdej kolejnej powieści zaczynam żyć nowym życiem. Kluczem pojedynczej idei otwieram inne światy i przez wiele miesięcy przemykam się do nich. Wcielam się w ich mieszkańców, uczestniczę w ich radościach i smutkach, myślę ich myślami. Rozwijam te historie, lecz one też mnie przemieniają, dlatego kończąc powieść jestem trochę inna niż na jej początku. W moich książkach wszystko jest fikcją, mam wtedy największą satysfakcję tworzenia. Dokumentację naszej rzeczywistości pozostawiam już innym. Piszę, ponieważ jednego życia mi mało? Możliwe. Renata oznacza bowiem „odrodzona”, „urodzona na nowo”…

Więcej informacji o autorce i jej twórczości: http://www.gorska.blogspot.de/