Książka jest bardzo rzetelnie przygotowanym studium historycznym dziejów sceny miejskiej na początku XIX wieku. Zostało ono oparte na bogatych materiałach źródłowych i wzbogacone o wiele zagadnień kontekstowo poszerzających główny temat książki. Przedstawione w publikacji szczegółowe rozważania o czterdziestoletnich losach gdańskiej sceny zawodowej ujęte zostały w trzy części. Część pierwsza dotyczy siedmioletniego okresu działalności następców i spadkobierców Karoliny Schuch – Jeana Bachmanna i Carla Steinberga. Omówienie losów teatru gdańskiego w części drugiej sięga roku 1819, natomiast część trzecia dotyczy dwudziestolecia zamykającego się rokiem 1841. Przyjęte cezury są zatem podyktowane z jednej strony strukturą organizacyjną teatru i osobą dyrektora, z drugiej zaś szczególnymi warunkami działalności teatru w okresie oblężenia przez wojska napoleońskie. Publikacja z pewnością spotka się z dobrym odbiorem nie tylko ze strony historyków teatru polskiego i niemieckiego, badaczy teatru jako instytucji, ale także czytelników zainteresowanych kulturą lokalną w pierwszej połowie XIX wieku.