Sądzę, że Hanna Makurat-Snuzik znalazła właściwe narzędzia dla przedstawienia interesującego ją fenomenu, jakim są tłumaczenia literatury pięknej na regionalny język kaszubski. Spojrzenie bowiem na problemy tłumaczeń na kaszubszczyznę dzieł literackich poprzez pryzmat teorii asymetrii językowej i koncepcji języków oraz kultur zdominowanych, jakie zaproponowała autorka, pozwala jej ukazać ich miejsce i wartość we współczesnym świecie, uwzględniając równocześnie polityczno-prawną sytuację tzw. języków mniejszych, do jakich należy etnolekt kaszubski, oraz podkreślić rolę, jaką on właśnie ma w nim do odegrania. Hanna Makurat-Snuzik przywołała również postkolonialny nurt badań nad przekładem, co pozwoliło jej zinterpretować kulturę źródłową i docelową w kategoriach „kolonizatora” i „skolonizowanego”.

Z recenzji prof. dr hab. Ewy Sławkowej