Opowiadania Autora – wesołe i ponure, trywialne i sentymentalne oraz pełne uczuciowego przywiązania do stolicy – są to po prostu „przed zapomnieniem uratowane w sercu dawne czasy". Zbierają i utrwalają to, o czym wtedy Praga mówiła i z czego się śmiała. Starego Wiecha już nie ma, ale Stach Tomczak godnie kontynuuje jego styl przy opiewaniu warszawskiej Pragi.