Badacze od dawna poszukują zarówno odpowiedzi na pytanie, czy możliwy jest kompromis pomiędzy pracą zawodową i życiem osobistym, jak i dążą do ustalenia, jakie warunki są konieczne do jego osiągnięcia. Czy jest on pożądany, czy też może nie należy do niego dążyć? Czy i jakie znaczenie ma synergia pomiędzy aktywnością zawodową i życiem osobistym dla pracy w sensie ekonomicznym (zorientowanej na zysk) i w wymiarze personalistycznym (zorientowanym na człowieka)? Takich pytań jest wiele, jednoznacznych odpowiedzi wciąż nie ma. Autorka podjęła wysiłek kompleksowego opracowania na ten temat. Stworzyła wielowątkowe i wnikliwe studium, zawierające dojrzałe, pogłębione rozważania teoretyczne, a także omówienie wnikliwych ogólnopolskich badań empirycznych. Książka ma charakter interdyscyplinarny; może być wykorzystane przez badaczy wielu dziedzin nauki, a także mogą je z dużym pożytkiem wykorzystać w swojej działalności menedżerowie i pracownicy HR.

Badacze od dawna poszukują zarówno odpowiedzi na pytanie, czy możliwy jest kompromis pomiędzy pracą zawodową i życiem osobistym, jak i dążą do ustalenia, jakie warunki są konieczne do jego osiągnięcia. Czy jest on pożądany, czy też może nie należy do niego dążyć? Czy i jakie znaczenie ma synergia pomiędzy aktywnością zawodową i życiem osobistym dla pracy w sensie ekonomicznym (zorientowanej na zysk) i w wymiarze personalistycznym (zorientowanym na człowieka)? Takich pytań jest wiele, jednoznacznych odpowiedzi wciąż nie ma. Dobrze więc, że autorka podjęła wysiłek kompleksowego opracowania na ten temat (…). Jest to wielowątkowe i wnikliwe studium, zawierające dojrzałe, pogłębione rozważania teoretyczne, a także omówienie wnikliwych ogólnopolskich badań empirycznych (…). Ma ono charakter interdyscyplinarny; może być wykorzystane przez badaczy wielu dziedzin nauki, a także mogą je z dużym pożytkiem wykorzystać w swojej działalności menedżerowie i pracownicy HR.

Z recenzji prof. zw. dra hab. Zdzisława Wołka

Prowadzone przez autorkę analizy i prezentowane wyniki badań bez wątpienia należą do współczesnej pedagogiki pracy, subdyscypliny widzianej przez pryzmat humanistyczny, jak i personalistyczny. Wszak tylko człowiek pracuje (…). Podjęta problematyka stanowi ważny obiekt badań, nie tylko jednak w pedagogice pracy (…). Transgresyjny i wielowymiarowy rozwój osobisty jest uwarunkowany charakterem aktywności człowieka. Pytaniem ważnym jest, na ile w biegu życia jednostka potrafi znajdować rozwiązania zapewniające względną równowagę pomiędzy poszczególnymi obszarami życia. Czym kierują się ludzie w poszukiwaniu racjonalnego rozwiązania? (…). Przyjęcie przez autorkę aspektu transdyscyplinarnego oznacza, że podejmowane badania mają charakter badań systemowych. Jest to bardzo szerokie podejście, eksplikowane na wiele sposobów, które znajdują swoje praktyczne, wielostronne i zróżnicowane zastosowanie (…). Wyniki analiz teoretycznych i empirycznych ukazują złożony i nie w pełni dojrzały obraz człowieka pracującego.

Z recenzji prof. zw. dra hab. Waldemara Furmanka

Renata Tomaszewska-Lipiec – doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, zatrudniona w Katedrze Pedagogiki Pracy i Andragogiki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. W obszarze jej zainteresowań naukowo-badawczych znajdują się przede wszystkim problemy pedagogiki pracy. Jest to jedna z tych subdyscyplin pedagogicznych, która rozwija się tak dynamicznie, że jej reprezentanci aktualizują już istniejące, a także poszukują nowych obszarów badawczych, odpowiednich do zachodzących przeobrażeń otaczającej rzeczywistości. Konieczność prowadzenia rozważań na temat pracy jako problemu pedagogicznego nie powinna budzić wątpliwości, gdyż jej ponadczasowy wymiar pozostaje bezdyskusyjny. Praca rozpatrywana w konfiguracji z życiem osobistym jednostki nie pojawia się jednak w rozważaniach pedagogicznych zbyt często, dlatego – jak się wydaje – każda próba włączenia tej problematyki w dyskurs naukowy jest ważna, co zostało uczynione w niniejszej publikacji