Monografia dotyczy zagadnień związanych z propagacją fal ultradźwiękowych w kościach gąbczastych i obejmuje zarówno problemy teoretyczne, jak i badania eksperymentalne próbek kości. Widoczny też jest jej kontekst aplikacyjny w diagnostyce chorób kości, a w szczególności udoskonalania stosowanej klinicznie metody diagnozowania osteoporozy na podstawie analizy parametrów falowych sygnału ultradźwiękowego przechodzącego przez kość piętową in vivo. Równolegle do prowadzonych w wielu ośrodkach badań klinicznych nad diagnostyczną użytecznością metody, wraz z rozwojem metod obliczeniowych, kontynuowane są próby tworzenia coraz doskonalszych modeli rozchodzenia się ultradźwięków w kościach w oparciu rozwijane teorie i wyniki badań eksperymentalnych na próbkach kości.