Reportaż historyczny o niewolnictwie i walce o jego zniesienie. Adam Hochschild opowiada historię bez precedensu, o garstce ludzi, którzy rozpoczęli „jeden z najambitniejszych i najwspanialej zorganizowanych ruchów obywatelskich w historii” – abolicjonizm.

Przełomowe okazało się spotkanie dwunastu przeciwników niewolnictwa, w 1787 roku,  w drukarni przy 2 George Yard w Londynie. Młody duchowny Thomas Clarkson, kapitan statku niewolniczego John Newton, Olaudah Equiano, wyzwolony niewolnik, oraz ekscentryczny muzyk Granville Sharp i ich towarzysze kwakrzy rozpoczęli trwającą ponad pół wieku kampanię, która zaowocowała jednym z największych przewrotów w historii.

Wielka Brytania zetknęła się z handlem niewolnikami pierwszy raz w 1555 roku. Pod koniec XVIII wieku była hegemonem na Atlantyku, a brytyjskie statki przewoziły do Nowego Świata setki tysięcy skutych łańcuchami mężczyzn, kobiet i dzieci. Marynarze w dokach opowiadali o złotodajnych rejsach, a plantatorzy i handlarze cukru, rumu czy kakao zbijali fortuny dzięki pracy nieludzko wykorzystywanych czarnoskórych robotników. Handel ludźmi stał się podstawą dobrobytu krajju i tak lukratywnym biznesem, że wydawało się niemożliwe, by ktokolwiek mógł chcieć zniesienia tego precederu. A jednak znaleźli się tacy.