Historia człowieka, który w przerażających warunkach II wojny światowej pracował nad wytwarzaniem szczepionki przeciwko tyfusowi, którego tak obawiało się niemieckie wojsko. Opowieść o pasji naukowej, o heroizmie, poświęceniu, sprycie i grze o najwyższą stawkę, w której brał udział profesor Rudolf Weigl, oraz ci, których ratował i którzy wraz z nim ratowali innych.

Tyfus to straszliwa choroba przenoszona przez wszy. Powoduje halucynacje, potworne bóle głowy, wysoką gorączkę. Często prowadzi do śmierci. Nic dziwnego, że Niemcy panicznie się go bali. Dlatego, gdy tyfus dopadł niemiecką armię na froncie wschodnim, zażądali pomocy wybitnego polskiego biologa Rudolfa Weigla.

Przez całe dwudziestolecie międzywojenne profesor pracował nad pierwszą szczepionką na tyfus, stosując nowatorską, ale niebezpieczną metodę: w procesie produkcji wykorzystywano wszy, a do ich karmienia – ludzi. Metoda okazała się skuteczna i zyskała uznanie na całym świecie. W czasie II wojny światowej strach przed chorobą sprawił, że Niemcy szczególnie chronili laboratorium Weigla mieszczące się w okupowanym Lwowie. Rudolf Weigl wykorzystując przerażenie Niemców i fakt, że był im potrzebny, zatrudnił w swoim laboratorium wielu przedstawicieli lwowskiej inteligencji - matematyków, pisarzy, lekarzy i filozofów - chroniąc ich przed zagładą. Wśród naukowców znalazł się także Ludwik Fleck, utalentowany immunolog żydowskiego pochodzenia. Nie udało się zapobiec jego wywózce do Buchenwaldu, ale przeżył wojnę. Był potrzebny Niemcom do produkcji szczepionki na potrzeby wojska. Fleck w niewoli ryzykował życie szczepiąc potajemnie najbardziej zagrożonych więźniów obozu.

Zespół pracowników laboratorium Rudolfa Weigla nielegalnie wysyłał szczepionkę do gett w polskich miastach, między innymi do getta warszawskiego, równocześnie produkując litry nieskutecznej surowicy dla Wehrmachtu.

Rudolf Weigl i Ludwik Fleck po wojnie kontynuowali karierę naukową.

 

Skoro po Auschwitz nie może istnieć poezja, to czy może istnieć czysta nauka lub medycyna? W tej znakomitej i poruszającej książce Arthur Allen opowiada niezwykłą historię badań naukowych prowadzonych w budzących przerażenie warunkach. Wśród występujących tu fascynujących postaci spotykamy Ludwika Flecka, jednego z wielkich ojców założycieli socjologii nauki, który zmuszony był działać wśród ludzi, stawiających znak równości między wszami i chorobą a narodem i jego eksterminacją. Niezapomniana książka. - George Makari

Niezwykła historia żydowskich naukowców więzionych w Buchenwaldzie, którzy produkowali szczepionkę przeciwko jednemu z największych zabójców w historii: tyfusowi. W wielkiej tajemnicy dostarczali skuteczną szczepionkę innym więźniom obozu, a dla niemieckich żołnierzy na froncie wschodnim produkowali fałszywą. Prawdziwy thriller napisany przez Arthura Allena łączy w sobie Łowców mikrobów, Listę Schindlera i Strefę mroku. Nie potrafiłem się oderwać od tej książki. - dr Paul A. Offit

Niezwykła historia pracy nad szczepionką, prowadzonej w sytuacji wielkiego ryzyka, a także opowieść o ludziach nauki i medycyny działających w przerażających okolicznościach II wojny światowej. Dane naukowe są dokładne, ale znacznie bardziej interesująca jest historia tego okresu i – należy mieć nadzieję – nauka, jaką można z niej wysnuć na przyszłość. - dr Walter Orenstein, były dyrektor National Immunization Program, Centers for Disease Control and Prevention

Arthur Allen snuje mistrzowską, pełną szczegółów opowieść o tragedii, odwadze i naukowej pomysłowości. Fantastyczne laboratorium i fantastyczna książka. - Nathan Guttman