Na początku była mapa. Jej kolory, linie, wzory intrygowały i nęciły. Można było przez nią patrzeć jak przez okno, zobaczyć daleki świat. Czytać ją jak najwspanialszą przygodową książkę. Potem były podróże wyobrażone, wytyczanie nowych szlaków długopisem w atlasie. W końcu Michał Milczarek spakował plecak i wyruszył w drogę.

„Łatwo się zmilczarczyć. Wmilczarcza ta książka strasznie, wkręca, wciąga, rozśmiesza i porusza. No i zachwyca, bo oto wmilczarcza się tym literackim debiutem Milczarek od razu na najwyższą półkę polskiej prozy. A gdy przeczytacie, to zrozumiecie, czemu się wmilczarcza. I dlaczego akurat wmilczarcza. Słowem: dobrze, że jest Milczarek” – Ziemowit Szczerek