55 tekstów drukowanych w latach 2016–2018 przeważnie w tygodniku „Do Rzeczy”, w którym Horubała pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego. 55 tekstów najwyższej próby, dalekich od neutralności i obojętności czy wzniosłego akademizmu.
W otwierającym książkę rozdziale „Wielcy” Horubała przygląda się wnikliwie głośnym monografiom Gombrowicza, Lema i Herberta, dzieli się uwagami o inscenizacji mickiewiczowskich „Dziadów” dokonanej przez litewskiego reżysera Eimuntasa Nekrošiusa, a także opisuje wystawę „Wyspiański” w krakowskim Muzeum Narodowym. Tu też prezentuje sylwetkę Tomasza Burka oraz recenzuje biografię Jacka Kuronia.
W kolejnej części zatytułowanej „Przewodnicy” prześwietla sylwetki popularnych duszpasterzy – ojców Adama Szustaka i Augustyna Pelanowskiego oraz księży Piotra Pawlukiewicza i Jana Kaczkowskiego. Bez taryfy ulgowej traktuje ich nauczanie, dzieli się swoimi wątpliwościami, ale i zachwytem.
Kontrowersyjnym obchodom pięćdziesiątej rocznicy Marca ’68 – spektaklom teatralnym i publikacjom, poświęcona jest kolejna część książki („Żydowskie brzemię”), w której nie zabrakło miejsca dla omówienia fenomenu prozy Marcina Wichy, laureata literackiej nagrody Nike w roku 2018.
Kolejne części poświęcone są głównie literackim premierom (Gretkowska, Masłowska, Żulczyk, Twardoch, Orbitowski, Sołtys, Wencel, Chmielewski). Tu też autor omawia „Teologię Polityczną”, twórczość Kwaśnickiej i Dakowicza, a także bierze na warsztat szeroko reklamowaną powieść „Miłość” Ignacego Karpowicza oraz kolejny, nie do końca uczciwy reportaż Jacka Hugo-Badera „Skucha”.
Wreszcie dwa bloki zamykające tom poświęcone są polskiemu kinu i teatrowi. Horubała przypomina swoje recenzje „Roja” i „Smoleńska”, notuje wrażenia z oglądania zremasterowanej wersji „Dekalogu” Krzysztofa Kieślowskiego oraz filmów o Lourdes. Omawia także spektakle Jana Klaty, Moniki Strzępki, Krystiana Lupy i Weroniki Szczawińskiej. Tu wreszcie czytelnik znajdzie głośny tekst „Nienawidzę Teatru Telewizji”, który swego czasu wzbudził sporo polemik i protestów.

Spis treści:
– Wyspiański! (Wyspiański, Śliwińska)
– Czyje „Dziady”? (Mickiewicz, Nekrošius)
– Arcydzieło (Mickiewicz, Cieplak)
– Ciała (Sienkiewicz, Koziołek)
– Szymborska banalna (Rusinek, Bikont, Szczęsna)
– Tropami mistrza, tropami zwodziciela (Gombrowicz, Suchanow)
– Lem według Orlińskiego
– Mistrz – Tomasz Burek
– Monster Kuroń (Bikont, Łuczywo)
– Herbert rozwłóczony (Franaszek)
– Prorok namiętny (Pelanowski)
– Nawrócony lubieżnik (Szustak)
– Śmiech w Kościele (Pawlukiewicz, Kowalski)
– Misja onkocelebryty (Kaczkowski)
– Nicowanie mitu (Kaczkowski, Wilczyński)
– Ars moriendi (Bieliński)
– Polsko-żydowskie zapętlenia (Weksler-Waszkinel, Słobodzianek, Spišák)
– Głupio się bawicie (Kleczewska, Kosiński, Siedlecka)
– Wyjście z domu niewoli (Grynberg)
– Elegia (Wicha)
– Design (Wicha)
– Niesamowita Kwaśnicka
– Fenomen Dakowicza
– Legenda o miłości (Budzyński, Ponikło)
– Lekcja z Wencla
– Peryferyjne smętki (Chmielewski)
– Jak to działa? (Karłowicz, Cichocki, Gawin)
– Strażnik systemu (Butkiewicz)
– Szyderstwo i wierność (Gorządek, Szabłowski, Bernatowicz)
– Krzeczkowski nierozpoznany (Karpiński)
– Degeneraci z podziemnej Solidarności (Hugo-Bader)
– Szczepan Twardoch – pisarz zawodowy
– Żulczyk rządzi!
– „Exodus”, czyli droga donikąd (Orbitowski)
– Cienka zupka Gretkowskiej
– Masłowska – zagadywanie pustki
– Smuteczki Pawła Sołtysa
– To nie miłość, to coming out (Karpowicz)
– Mapka ideolo (Czapliński)
– „Dekalog” po latach (Kieślowski)
– Marzenie o cudzie (Sagols, Hausner, Bobkowski)
– Wyśmienite kino Macieja Pieprzycy
– Gorzka komunia (Zamecka)
– Jerzego Zalewskiego kino wolnych Polaków
– Filmowy hołd (Krauze)
– Nienawidzę Teatru Telewizji
– Niewinni? (Demirski, Strzępka)
– Globisz cierpiący
– Demolka w Narodowym (Miśkiewicz)
– Ostatni akord Klaty
– Popłuczyny po Klątwie (Błońska, Wichowska)
– K. jak Kaczyński (Demirski, Strzępka, Krasowski)
– Lupa – geniusz i grafoman
– Aktualna sprawa Grzegorza P. (Rowicki, Ratajczak, Łazarewicz)
– Genialna. Ferrante (Szczawińska)