W publikacji dokonano analizy powieści graficznej jako gatunku o znamionach literackości przy zastosowaniu metodologii kognitywnej. Czytelnik zostaje zapoznany z podstawowymi założeniami poetyki kognitywnej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na mechanizmy stojące za tekstem, w tym na te związane z procesem lektury. Autor sytuuje powieść graficzną w perspektywie historycznej, ale przede wszystkim podejmuje próbę gatunkowego wyróżnienia jej z dziedziny komiksu. Rozważa przy tym teoretyczne zagadnienia związane ze sposobem badania gatunków hybrydycznych i wieloznakowych w obliczu kryzysu genologii esencjalnej, dowodząc, że komiks i powieść graficzna zasługują na włączenie ich w sferę zainteresowań (nowej) genologii.