Książka jest nowatorskim spojrzeniem na możliwości analizy procesu dydaktycznego poprzez skutki zarówno społeczne, jak i istotne dla jakości życia osób jemu poddanych. Publikacja bez wątpienia będzie interesująca dla przyszłych nauczycieli, a już pracującym pozwoli odnaleźć siebie i jeszcze jeden wymiar etyczny swojego zawodu.

Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Ferenz

Niniejszą książkę poprzedziła praca o charakterze popularnonaukowym o tytule: Znaczenie oceniania w przebiegu życia, w której podkreślałem wpływ ocen szkolnych i oceniania na przebieg kariery zawodowej i samoocenę osoby jako członka społeczności. Monografia zaś ujmuje społeczne i indywidualne wymiary oceny szkolnej, poszerza ogląd zagadnienia.

Ocenianie to istotny element naszego życia. Zaczynamy być oceniani już w momencie narodzin, potem w rodzinie, szkole, pracy, w relacjach z innymi: bliskimi i obcymi. Co więcej, w pewnym momencie życia to my oceniamy innych i samych siebie. Dlaczego więc uważam, że ocena to istotny element naszego życia? Dlatego że to oceny innych oraz oceny szkolne decydują o naszym życiu, postępowaniu, ogólnie funkcjonowaniu. Dobrostan lub jego brak zależą od tego, jak postrzegają nas inni. Stąd ważne wydaje mi się to, iż pozycja nauczyciela, który ocenia klasę czy pojedynczych uczniów, jest istotna w procesie budowania samoświadomości podopiecznych, ich możliwości edukacyjnych zarówno w miejscu, w którym się znajdują obecnie, jak i w tym, w którym będą w przyszłości.

Książka to owoc długich przemyśleń i obszernych badań. Monografia zajmuje się znalezienia odpowiedzi na główny cel badań, a mianowicie: jakie znaczenie ma współcześnie ocenianie w dwóch zasadniczych wymiarach: społecznym i indywidualnym.

Dlatego dwa główne zadania badawcze przyjmują postać pytań:

1. Jak ocena w szkole przekłada się na sukces lub jego brak w decyzjach życiowych?

2. Jaki znaczenie wzmacnianiu w rodzinie wysiłków szkolnych przypisują retrospektywnie osoby dorosłe?