Z pozoru zwykła publikacja napisana przede wszystkim dla dzieci i ku nim skierowana, choć nielekceważąca dorosłego czytelnika. Porusza trudny temat, pomimo swej banalności oraz formy. Autorka pisze już na wstępie: „To zbiór opowiadań o akceptacji i tolerancji, o wyjątkowości oraz niepowtarzalności o „inności”, która każdego dnia wpisuje się w życie zwykłego człowieka...”

Tutaj problem tolerancji oraz akceptacji jest postrzegany przez pryzmat dziecięcej wyobraźni, a dzięki formie bajek, jakimi jest napisana książka, trochę prościej – zwłaszcza młodemu odbiorcy – zrozumieć zawirowania życia. Tutaj łzy wzruszenia mieszają się ze łzami szczęścia. Tutaj uśmiechamy się poznając cudacznych bohaterów, popadamy w zadumę, chwilę zastanowienia. Podziwiamy odwagę kilkuletniej Zuzi, czy zamkniętego w sobie Wojtusia. Nie dziwi nas niebieska gąsienica, gadający świerszcz, a nawet różowy jeż. Tutaj wszystko jest możliwe...

Wyjątkowości takiej „inności” nie należy się bać, do czego przekonuje nas autorka, ale wręcz przeciwnie, starać się poznać, zrozumieć. Stawić czoło wielu pytaniom zawartym w książce, tak banalnym, choć w rzeczywistości trudnym. Pytaniom, na które czasami my sami nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć.

„Wyjątkowi są wśród nas" to zbiór opowiadań z przesłaniami dla rodziców i dzieci, dzięki którym, jak pisze Maja Chmiel: „… łatwiej będzie zrozumieć oraz przekazać i wytłumaczyć małemu jeszcze człowieczkowi ważne sprawy, wpajając tym samym wartości życia…"