— Zamknij się! — Wykrzyknęłam któregoś dnia, wkurzona już do granic możliwości. Bóg mi świadkiem, że miałam ochotę wziąć to dziecko na ręce i porządnie nim potalepać. Oczami widziałam już siebie za kratkami, jak te wyrodne matki, które zabiły lub okaleczały swoje dzieci. Dopóki nie miałam swoich nie mogłam pojąć, jak można skrzywdzić dziecko, a własne to już w szczególności. Teraz rozumiem, nie popieram, ale na Boga, rozumiem.