Problematyka prezentowana w niniejszej publikacji ogniskuje się w pytaniu: jaki model kontroli powinien przyjąć polski sąd administracyjny, gdy dokonuje badania legalności aktu opartego na uznaniu administracyjnym? Czy kontrolą sądową powinna zostać objęta jedynie formalna, czy również merytoryczna warstwa rozstrzygnięcia uznaniowego?

Na poziomie teoretycznym jednym z celów książki jest oczyszczenie pojęcia uznania administracyjnego z elementów woluntarystycznych, genetycznie związanych z uznaniem swobodnym. Wykorzystując ustalenia płynące z badań komparatystycznych, Autor podejmuje próbę osadzenia modelu sądowej kontroli uznania administracyjnego w pryncypiach demokratycznego państwa prawnego.

Wybrana przez Autora perspektywa komparatystyczna doskonale ilustruje nieuchronne trudności, z jakimi sobie różne porządki i systemy prawne radzą, tak z samą kontrolą uznaniowych rozstrzygnięć, jak i z – wstydliwie skrywaną – niechęcią do jej wprowadzania przez prawo, poszukujące remedium na arbitralność władzy (...). Książka M. Wojtunia jest interesującą ilustracją podatności polskiego sądownictwa (...) na wygodę argumentacji logiczno-formalnej ze szkodą dla bardziej nowoczesnego stylu dyskursywnego, dającego zarazem lepszą legitymizację społeczną sądu i jego orzecznictwa.

Z Przedmowy Ewy Łętowskiej