Wybór wierszy zawiera około stu najpopularniejszych utworów lirycznych Kazimierza Przerwy-Tetmajera, polskiego poety, nowelisty i powieściopisarza, przedstawiciela Młodej Polski. Utwory powstawały w latach 18911924. W początkowym okresie swej twórczości Tetmajer pisał wiersze dotyczące problematyki społecznej. Jednak wielką sławę i popularność przyniosły mu utwory typowo modernistyczne. Stał się w swych wierszach-manifestach wyrazicielem panujących w swoim pokoleniu nastrojów zniechęcenia i poczucia niemocy. Wyraził wynikające m.in. z fascynacji filozofią Schopenhauera i Nietzschego oraz filozofią indyjską (zwłaszcza pojęciem nirwany) poczucie dekadentyzmu końca wieku (głośny utwór Koniec wieku XIX). Ukazał również uwielbienie dla sztuki (słynny wiersz Evviva larte). Stał się w opinii ogółu ucieleśnieniem poety modernistycznego. Tetmajer nadał śmiałą jak na owe czasy formę swoim erotykom. W odważny sposób opisywał sceny miłosne i kobiece ciała. Uznawany jest ponadto za jednego z największych piewców piękna Tatr. Górska przyroda była inspiracją dla jego licznych wierszy, często stawała się ukojeniem i ucieczką od melancholii.