Intuicyjny poemat filozoficzno — epicki. Prężność mej istoty jest nieodpartą oczywistością żebraczej aparycji. Kocham ludzi, tylko oni jeszcze tego nie wiedzą. Książkę, w drugiej części, dopełniają wiersze meblujące. Ćwicz swoje serce w dobroci, nie zwołuj ludzi, nie życz im, milcz swój los do końca. Nie ma przyjaciół ten, kto pragnie żyć.