Proceder żebractwa nie jest czymś, co pojawiło się nagle. Istniał zawsze tam, gdzie były choroby i doskwierało ubóstwo. Na przestrzeni wieków zmieniały się techniki i natężenie żebractwa, ale pewne cechy pomimo upływu czasu pozostały bez zmian. Bez względu na to, do jakich źródeł historycznych sięgniemy, okazuje się, że żebractwo już wówczas było czymś zorganizowanym, stylem życia, rzemiosłem. Istniały prawa wynikające z niepisanego kodeksu, tzw. statuty żebracze, które określały granice uprawiania rzemiosła, jego naukę, wygląd zewnętrzny, metody uprawiania, organizację wewnętrzną i obyczaje.

 (fragment książki)