Książka Przechwytywanie tekstów. Powidoki czytania dotyczy fenomenu i różnorodności, możliwości i osobliwości czytania szeroko rozumianych tekstów kulturowych. Dotyka też przemian lektury oraz trybów narracyjności. Publikacja, opierając się na rozumieniu kultury jako pamięci symbolicznej tekstów i humanistyki jako autorefleksji kultury, rozszerza rozumienie tekstu kulturowego dla pedagogiki, włączając w analizy liberaturę, art-booki, poezję konkretną, fotografię, powieść graficzną, film, oraz problematykę heterotopii, pasaży tekstowych, palimpsestów, hipertekstualności, światów możliwych, miejsc wyobrażonych i prozy jako gatunku poznawczego dla pedagogiki. Metodologia czytania tekstów kulturowych dla pedagogiki, dla dynamiki jej rozwoju, pozyskiwania impulsów i intuicji z obszaru (przeszukiwania) całej humanistyki, opiera się na przeświadczeniu, że kultura ma swoją ukrytą nośność pedagogiczną, z której należy wyzyskiwać wiedzę pedagogiczną, za pomocą strategii przechwytywania tekstów i wykorzystywania fenomenu powidoków czytania, jako kategorii transplantowanej z teorii estetycznej.