Obecnie fizyka teoretyczna stoi na rozdrożu. W wyniku rozwoju technik obserwacyjnych i eksperymentalnych pojawiły się nowe dane, które jest trudno zinterpretować na podstawie obowiązujących teorii. Brak jest modeli matematycznych opisujących ilościowo i jakościowo obserwowane zjawiska. Do takich rys czy nawet pęknięć na współcześnie obowiązujących teoriach w przypadku teorii grawitacji należy zaliczyć: anomalie sond Pioneer, anomalię fly-by, zmienność stałej grawitacji przy kolejnych próbach laboratoryjnego pomiaru tej stałej, ciemną materię, doświadczenie z nadprzewodzącym wirującym dyskiem, którego nie można wyjaśnić obecnie obowiązującą ogólną teorią względności itp. W przypadku teorii Wielkiego Wybuchu do niewyjaśnionych jej problemów można zakwalifikować: początkową i nie tylko początkową osobliwość, dodatnią wartość oraz równość liczby barionowej i leptonowej, istnienie supermasywnych czarnych dziur w centrach galaktyk, inflację, ciemną energię, istnienie zimnej plamy w reliktowym promieniowaniu tła, periodyzację przesunięć ku czerwieni galaktyk, ciemny przepływ i tym podobne zjawiska i byty, które obecnie obowiązujące teorie nie mogą w sposób racjonalny wytłumaczyć. Natomiast w przypadku Modelu Standardowego można wymienić następujące wady tej teorii: przebywanie jednej cząstki w dwóch miejscach naraz, paradoks kota Schrödingera, brak symetrii parzystości w niektórych oddziaływaniach, zaliczanie elektronu z całkowitym ładunkiem elektrycznym do cząstek elementarnych w sytuacji, gdy kwark dolny posiada 1/3 ładunku, występowanie rozpadów większości cząstek elementarnych, co przeczy idei cząstki elementarnej jako najmniejszej niepodzielnej cegiełki materii, która może zostać wykreowana lub może anihilować wyłącznie ze swoją antycząstką. Masywne bozony oddziaływania słabego, naruszające zasadę przyczynowo-skutkową, ponieważ ładunki mogą oddziaływać same na siebie, gdy dogonią własny bozon. Brak potwierdzonych obserwacji anihilacji neutrina z antyneutrinem. Zakłada się, że neutrino posiada masę spoczynkową, mimo to nigdy nie zaobserwowano go w spoczynku lub przemieszczającego się z prędkością mierzalnie mniejszą od prędkości światła, w tej sytuacji energia całkowita masywnego neutrina powinna osiągać wartości znacznie, ale to znacznie przewyższające tę, którą teoretycznie unoszą. Należałoby jeszcze tutaj wymienić zmianę zapachu cząstek elementarnych (np. podczas rozpadu niektórych mezonów). Posiadanie ładunku oddziaływania silnego przez bezmasowe gluony. Niemożność racjonalnego, uzasadnionego rachunkowo, wskazania źródła masy protonu, również brak jasnego, jakościowego i ilościowego opisu mechanizmu nadawania masy przez pole Higgsa i mnóstwo innych zjawisk kwantowych, których nie można w sposób logiczny wytłumaczyć. Te przedstawione problemy współczesnej fizyki (i nie tylko te) zamierzam rozwiązać w „Nowej Teorii Wszystkiego”. Każdy kto chociaż trochę interesuje się fizyką, po przeczytaniu tej książki, popatrzy na otaczającą go rzeczywistość zupełnie innym spojrzeniem. Wystąpi zjawisko, z którym mamy do czynienia, gdy patrzymy na skomplikowany, z pozoru chaotyczny rysunek, na którym jest zakamuflowany jakiś znajomy kształt. Od chwili gdy ten znajomy obiekt dostrzeżemy, już nigdy nie ukryje się on przed nami.