Niniejsza książka przedstawia orzecznictwo sądów polskich dotyczące przestępstwa stalkingu, czyli odpowiada na pytanie, w jaki sposób stosowany jest art. 190a § 1 Kodeksu karnego.

Rozdział 1 przedstawia, jak sądy interpretują poszczególne znamiona czynu zabronionego określone w art. 190a § 1 kk, a więc zawiera analizę dogmatycznoprawną tych znamion, tyle że opartą wyłącznie o praktykę sądową. Rozdział 2 ma zabarwienie kryminologiczne i – stanowiąc pewne uogólnienie – daje obraz tła, z jakiego wyrasta stalking, oraz standardowych zachowań stalkera. Zwłaszcza ten rozdział mogą bez trudu przeczytać nieprawnicy zainteresowani społecznym zjawiskiem stalkingu. Rozdział 3 przedstawia całkiem liczne komplikacje prawne wynikające z relacji, w jakie przepis o stalkingu nieuchronnie wchodzi z innymi przepisami prawa karnego. Rozdział 4 prezentuje sankcje stosowane wobec sprawców stalkingu.

Materiałem, z którego książka jest zbudowana, są treści wyroków z uzasadnieniami, branych ze spraw, które trafiły do II instancji. Dzięki temu założeniu prezentowane rozstrzygnięcia i tendencje orzecznicze opierają się na rozstrzygnięciach prawomocnych. Jedynie z rzadka uwzględniane są także wyroki kasatoryjne, czyli przekazujące sprawę sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W konsekwencji przytłaczającą większość stanowią orzeczenia sądów okręgowych. Niestety, stalking nieczęsto trafia na wokandę sądów apelacyjnych oraz Sądu Najwyższego. Teksty wszystkich wyroków uwzględnionych w książce, a jest ich ponad sto sześćdziesiąt (z lat 2013-2020), dostępne są na stronie Wydawnictwa w zakładce Orzecznictwo.

Autor wyraża często własny pogląd na przedstawianą kwestię, przy czym sposób ujęcia tego poglądu pozwala łatwo odróżnić go od treści wyrażanych przez sądy w przywoływanych orzeczeniach