Król Mieszko to powieść historyczna, której głównym bohaterem jest syn Bolesława Chrobrego – Mieszko II. Akcja powieści obejmuje lata 1025-1034.

Autor stara się w powieści przywrócić dobre imię władcy, któremu źle się przysłużył „czarny PR” kronikarzy. Owa powściągliwość oraz ich negatywne opinie wynikały z tego, że w czasach Mieszka II większość mieszkańców Polski nie utożsamiała się z chrześcijaństwem.

Według autora treść powieści najlepiej odzwierciedlają słowa Adama Mickiewicza zawarte w jednym z jego Wykładów paryskich: Zostawił Bolesław synowi Mieczysławowi [Mieszkowi] w dziedzictwie nienawiść Czechów i Rusi i niechęć cesarstwa. Wewnątrz kraju duchy lechickie i słowiańskie sprzeczne nowemu porządkowi chrześcijańskiemu, stłumione i odurzone osobistą siłą i powodzeniem Chrobrego, czekały tylko pory wydobycia na jaw.

Książka ta stanowi kolejny tom cyklu powieści historycznych pod wspólnym tytułem Dzieci Swarożyca.