Kiedy trauma innych staje się własną Negatywne i pozytywne konsekwencje pomagania osobom po doświadczeniach traumatycznych

Nowe, odświeżone wydanie kultowej książki Jamie Sams, w przekładzie Marii Eli Ziemkiewicz.

Tym razem w twardej, solidnej oprawie, z większym fontem, o który prosiło wiele czytelniczek, oraz tasiemką-zakładką.

W obecnych czasach przemian na Ziemi istnieje wielka potrzeba sięgnięcia do korzeni, do mądrości przodków, do czegoś stabilnego.

Jamie Sams pobierała nauki u Starszyzny różnych Narodów Rdzennych mieszkańców Ameryki. Swoje wieloletnie doświadczenie przekazała w formie książki, która może stać się towarzyszką życia, przewodniczką uzdrowienia i rozwoju osobistego. Wypełniona jest mądrością i naukami, które przez setki pokoleń przekazywane były w tradycji ustnej.

13 Pierwotnych Matek Klanowych to książka lecząca duszę, gdyż słowa, które czytamy, i obrazy, które one w nas wywołują, docierają prosto w głąb naszej istoty, karmiąc duszę spragnioną poezji, piękna, kreatywności, miłości i świętości – siebie i świata, który nas otacza i przenika.

W VIII edycji Nagrody Teofrasta magazynu Charaktery
książka otrzymała to wyróżnienie w kategorii
NAJPOPULARNIEJSZEJ KSIĄŻKI NAUKOWEJ!

Autorka przedstawia rezultaty drugiego etapu badań poświęconych psychologicznym charakterystykom wybranej grupy aktorów polskich. Bez wątpienia są to rezultaty warte opublikowania, ponieważ były to badania unikatowe i to nie tylko w skali krajowej. Nie znam drugich takich badań, w których analizie poddano relatywnie liczną grupę aktorów i prześledzono w tej grupie zmiany psychologicznych charakterystyk po upływie 20 lat. (…). Rezultaty badań podłużnych zostały przedstawione w klarowny sposób i zinterpretowane na podstawie współczesnych teorii rozwoju osobowości. Książka ma istotne walory naukowe, a jednocześnie w interesujący sposób portretuje psychologicznie środowisko aktorów. Z tego względu książka ma również istotne walory diagnostyczne, bo sądzę, że aktorzy należą do ciekawej grupy osób edukujących się niestandardowo i uprawiających swój zawód w relatywnie twórczy sposób. W toku prowadzonego wywodu Autorka w umiejętny sposób wykorzystuje dane z wielu wywiadów z aktorami. Są to ciekawe ilustracje losów i poglądów aktorów polskich, wspierające wątek badawczy i diagnostyczny książki.
prof. dr hab. Czesław S. Nosal – fragmenty recenzji

BARBARA MRÓZ – prof. nadzw. dr hab. w dziedzinie psychologii, zatrudniona na Wydziale Zarządzania i Nauk Społecznych UZZM oraz w Uniwersytecie SWPS, przez 21 lat pracowała w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W trakcie pracy naukowej zrealizowała wiele projektów dotyczących psychologii osobowości, zarządzania, twórczości oraz jakości życia. Jest autorką książek: Osobowość wybitnych aktorów polskich. Studium różnic międzygeneracyjnych (2008), Poczucie jakości życia u pracowników wyższego szczebla. Uwarunkowania osobowościowe i aksjologiczne (2011), Functioning in the Workplace. Quantitative and Qualitative Psychological Research (2012), Szef X – pracownik Y. Wyzwania w zarządzaniu pokoleniem Y (red.) (2014) oraz ponad 80 artykułów.
Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego PTP oraz Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Organizacji PSPO.

Człowiek używa zaledwie dziesięciu procent swojego mózgu, przeciwieństwa się przyciągają, chcieć to móc, z raka można wyleczyć się samemu, wykrywacz kłamstw zawsze wskaże oszusta, człowiek zahipnotyzowany zrobi wszystko, co mu się każe, i przypomni sobie wszystkie złe rzeczy, jakie zdarzyły mu się w życiu, można się nauczyć obcego języka przez sen, mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus (i do tego bez przerwy gadają)…
Każdy z nas zna setki takich „psychologicznych prawd” i każdy z nas nieustannie się z nimi styka. W kinie, w telewizji, w setkach książek, audycji radiowych i artykułów prasowych nieustannie karmieni jesteśmy psychologiczną mitologią, a sądząc z tego, że taka „poppsychologia” regularnie – i to na całym świecie – trafia na listy bestsellerów, to bardzo chcemy takiej karmy. Jest tylko jeden „drobny” problem: większość tej „wiedzy” nie ma nic wspólnego z tym, co współczesna psychologia naukowa wie już o ludzkich postawach, zachowaniach, motywacjach, emocjach i osobowości.
Scott O. Lilienfeld, Steven Jay Lynn, John Ruscio, Barry L. Beyerstein, autorzy książki 50 wielkich mitów psychologii popularnej, to wykładowcy i profesorowie renomowanych amerykańskich uczelni. Dla kogoś, kto tak jak oni zajmuje się psychologią zawodowo i wykształcił już kolejne pokolenie psychologów, kariera mitów tworzonych przez przemysł psychologii popularnej stanowi poważne wyzwanie i to nie tylko dlatego, że dominujące w kulturze masowej mity i stereotypy w większości albo są fałszywe, albo odwołują się do dawno już zarzuconych teorii i koncepcji natury ludzkiej. Gorzej, że część z tych mitów jest po prostu szkodliwa!
Skąd się biorą psychologiczne mity i dlaczego niektóre z nich są groźne, jak nie dać się uwieść poppsychologii i dlaczego w psychologii fakty są zwykle znacznie ciekawsze od fikcji – na te pytania odpowiada 50 wielkich mitów psychologii popularnej.

W monografii prezentowane są badania nad przekonaniem o antagonistycznym charakterze relacji społecznych, które objęły prawie 15 000 osób pochodzących z 60 krajów. Antagonizm społeczny analizowany jest na dwóch poziomach - poszczególnych jednostek (poprzez analizę związków z cechami osobowości, aspiracjami życiowymi, stylami funkcjonowania w relacjach interpersonalnych, roszczeniowością, sposobami rozwiązywania konfliktów, negatywną wizją świata społecznego), jak i całych społeczeństw (poprzez związki z wymiarem indywidualizmu i kolektywizmu, dochodem i poziomem rozwoju kraju, jakości demokracji, a także poziomem wydatków na zbrojenia). Podsumowaniem badań jest profil psychologiczny osoby o tendencji do antagonistycznego spostrzegania relacji oraz charakterystyka kultury (ideologii) antagonistycznej.
.
Izomorfizm był od dziesięcioleci ważnym pojęciem w metodologii nauk społecznych, przy czym należał do tzw. filozofii nauko, a nie do jej warstwy operacyjnej. W przypadku pracy dr Różyckiej-Tran, izomorfizm staje się metodą dwupoziomowej analizy danych: jednostkowych i zagregowanych na poziomie krajów. Uważam, że jest to pierwsza tak udana próba w polskiej literaturze, a także należąca wciąż do rzadkości w światowej.
[z recenzji prof. Pawła Boskiego]
.
Autorka w udanyc sposób łączy różne wątki psychologii społecznej i międzykulturowej, ale także socjologii, ekonomii i politologii. Praca ma więc charakter zarówno międzykulturowy, jak i interdyscyplinarny, choć pozostaje rygorystyczna metodologicznie (co jest dość rzadkim zjawiskiem wśród prac takiego rodzaju).
[z recenzji prof. Bogdana Wojciszke]

CHCĘ BYĆ SZCZĘŚLIWY! Nie daj się zmanipulować przyjemnym szczęściem!
Bez refleksji nad rozumieniem szczęścia niemożliwe jest życie duchowe człowieka. Ta zwięzła publikacja ma pomóc nam odkryć, jak jesteśmy manipulowani wiedzą o szczęściu we współczesnym świecie i odsłaniać dla siebie nowe spojrzenie na szczęście: szczęście trwałe, a nie tylko przyjemne. Wiedza ta może nam pomóc w wyborze dobrego planu życia.

Kolejna książka Jacka Dobrowolskiego, czyli niniejszy traktat o wolności, to brawurowa analiza węzłowych punktów wielkiego historycznego sporu o determinizm i wolność woli. A utor traktuje determinizm jako poważne wyzwanie poznawcze i etyczne, a broniąc wolności woli, osadza ją w „faktach deterministycznych”, należących do sfery ludzkiej podmiotowości i intersubiektywności. Wprawne oko dostrzeże w książce Dobrowolskiego rys postfilozoficzności, przez który należy ją postawić na półce z intelektualną awangardą.
prof. dr hab. Jan Hartman

Jacek Dobrowolski bardzo swobodnie porusza się w gąsz czu problemów generowanych przez spór o wolną wolę, trafnie dobiera przykłady, bardzo umiejętnie łączy własne analizy z materiałe m historycznym. Jest równie kompetentny jako metafizyk, epistemolog czy antropolog (…). Ta samodzielność myślenia, wielokrotnie prezentowana w różnych partiach książki, stanowi o jej duż ej wartości.
dr hab. Jacek Jaśtal