Ostatnich gryzą psy – ebook
Recenzja pochodzi z czasopisma Uważam Rze Historia:
GROM dla zuchwałych
|
O czym marzył chłopak z prowincji na początku lat 90., tuż po ustrojowej transformacji? Taki, który nie miał wykształcenia i „ustawionych” rodziców, a praca w fabryce w ogóle go „nie kręciła”? Chciał iść do wojska – najchętniej do komandosów. To bowiem była szansa, by się wyrwać za granicę (na misje) i „coś” w życiu osiągnąć. Właśnie jednym z takich chłopaków był wtedy autor: zanim został operatorem GROM – elitarnej jednostki wojskowej, której żołnierze biorą udział w najtrudniejszych misjach – był dekarzem, ślusarzem, spawaczem, kelnerem, a nawet drobnym przemytnikiem. W książce „Ostatnich gryzą psy” opisał całą tę drogę ku służbie – językiem prostym i często „mięsistym”, niczym z „Krolla” (1991 r.) Władysława Pasikowskiego. Dla mnie jednak najciekawsze okazały się początkowe rozdziały, gdzie Naval wspomina swoje dzieciństwo: to świadectwo ważne z historycznego punktu widzenia. Opisał lata 70. na polskiej prowincji – dzieciaki biegające po okolicy do późnego wieczora, wspinające się po pobliskich drzewach, ale też często ciężko pracujące (autor pierwszą „wypłatę” dostał w wieku czterech lat – za pracę przy truskawkach cioci) – to ich hartowało. Naval ze szczegółami opowiedział o swojej zasadniczej służbie wojskowej w Lublińcu i morderczych treningach, dzięki którym przeszedł ostrą selekcję do jednostki GROM, gdzie służył przez 14 lat. W kolejnych rozdziałach „Ostatnich gryzą psy” dowodzi, że życie chłopaka z prowincji „wcale nie musi być nudne, wystarczy mieć cel i do niego dobry plan”. Za swoją służbę był wielokrotnie odznaczany, w tym m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Krzyża Wojskowego (przyznawanym za czyn wybitnego męstwa połączony z narażeniem życia) i Złotą Odznaką GROM.
Agnieszka Niemojewska |
Opis
Prawdziwe wspomnienia GROM-owca o szczęściu, jakie trzeba w życiu mieć, bo nie zawsze chęci i umiejętności pozwalają, by osiągnąć obrany cel. Ale to też obraz determinacji i ciężkiej pracy, dzięki której, początkowe niepowodzenie przekuwa się w sukces.
Na stronach tej książki znajdziecie fizyczny wysiłek do bólu po krew, nie znajdziecie jednak chwili zwątpienia i poddania się. W książce nie ma gotowej recepty na sukces, jak autor często poważa, każdy ma inna drogę do celu, ale jest w niej nadzieja, że jak on dał radę, to czemu wy macie nie dać!
Naval nie zawsze był operatorem GROMu. By nim się stać w jego przypadku trzeba było być wcześniej dekarzem, ślusarzem, spawaczem, kelnerem, a i drobnym przemytnikiem. Taka była jego droga, inni chłopcy byli wcześniej technikami szkół rolniczych, prokuratorami, strażakami, a nawet trafił się architekt, być żołnierzem tej Jednostki, to bycie żołnierzem uniwersalnym, dla każdego dobrego chłopaka jest w GROMie miejsce. Te nabyte czasami mimowolnie w cywilu umiejętności pozwalają przejść selekcję i kurs podstawowy. Ale to nie koniec, zdradzi wam, że selekcja w GROMie trwa wiecznie.
Ta książka zabierze was w podróż w czasie, od zwykłego mało miejskiego dzieciństwa po ciężką pracę w zespole bojowego w GROMu.
Naval opowiedział wam wcześniej swą historię jak „Przetrwać Belize”, ale by móc poznać sztukę przetrwania w ekstremalnych warunkach belizeńskiej dżungli, nusiał wcześniej przetrwać… Starsze siostry, szkołę zawodową, zasadnicza służbę wojskową w Lublińcu, misję w Libanie, pracę robotnika i strażnika w fabryce, selekcję, usunięcie z kursu podstawowego w GROMie i polityczne zawirowanie w około GROMu. To żadne bohaterstwo, to życie, dla tego warto przeczytać tę książkę! Ona pokaże Ci że i Twoje życie wcale nie jest nudne i że warto mieć cel, a do niego dobry plan.
Opinie o produkcie
Bądź pierwszą osobą, która doda opinię!
