O depresji, o manii, o nawracających zaburzeniach nastroju

Inhibitory pompy protonowej są podstawą farmakoterapii chorób zależnych od kwasu solnego. Pantoprazol, stosowany od roku 1997 r., uznano za lek skuteczny i bezpieczny. Jest on stabilny chemicznie także w wyższym (np. po antiacida) pH żołądkowym, ma wysoką biodostępność i działa długotrwale. Szerokie spektrum wskazań do stosowania pantoprazolu obejmuje leczenie choroby refluksowej przełyku, leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, eradykację zakażenia Helicobacter pylori, leczenie dyspepsji czynnościowej, profilaktykę i leczenie gastropatii po niesteroidowych lekach przeciwzapalnych i zespół Zollingera-Ellisona. Zaletą pantoprazolu jest mała liczba interakcji z innymi lekami – szczególnie istotna, jeśli chodzi o leki przeciwpłytkowe (klopidogrel) – ale również z antypiryną, karbamazepiną, cyklosporyną, klarytromycyną, diklofenakiem, naproksenem, nifedypiną, doustnymi lekami antykoncepcyjnymi, takrolimusem, teofiliną, warfaryną, a także etanolem. Pantoprazol to szczególnie korzystny wybór dla pacjentów w starszym wieku, też poddanych leczeniu przewlekłemu.

Ponad dwie dekady stosowania inhibitorów pompy protonowej w leczeniu chorób kwasozależnych z jednej strony zapewniły sukces terapeutyczny, z drugiej zaś pokazują nadal niewystarczającą ich skuteczność. Wprowadzenie na rynek farmaceutyczny esomeprazolu spowodowało zwiększenie odsetka skutecznego leczenia przy zachowaniu dobrego profilu bezpieczeństwa pacjenta w porównaniu z innymi lekami z tej grupy.

Naproksen to popularny niesteroidowy lek przeciwzapalny, przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, którego mechanizm działania opiera się na hamowaniu syntezy prostaglandyn. Lek jest skuteczny w zwalczaniu bólu o zróżnicowanej etiologii, szczególnie w terapii reumatoidalnego zapalenia stawów. Wspiera także terapię zakażeń wirusowych i bakteryjnych, istotne znaczenie ma zdolność do depozycji w miejscu stanu zapalnego. W pracy omówiono zasady terapii, aktualne rekomendacje i możliwości terapeutyczne leku.

Choroby alergiczne stanowią ważny problem zdrowotny i ekonomiczny. Prawie jedna czwarta populacji świata cierpi z powodu co najmniej jednej postaci alergii, a ich diagnoza i leczenie często sprawiają lekarzom trudności.
Książka składa się z kilku praktycznych części.
W „Alergologii ogólnej” opisano m.in. epidemiologię, dziedziczenie alergii, patomechanizm i rodzaje alergii, autoimmunizację i niedobory immunologiczne, alergeny naturalne i środowiska skażonego, diagnostykę, farmakologię oraz immunoterapię naskórną.
W „Klinicznym przeglądzie chorób alergicznych” omówiono: choroby górnych i dolnych dróg oddechowych, zagadnienia pediatryczne, alergiczne choroby skóry, przewodu pokarmowego; alergie na pokarmy, jady owadów, leki, środki kontrastowe, również alergie pyłkowe, narządu wzroku, anafilaksję, choroby związane z pracą zawodową, odczyny alergiczne w anestezji ogólnej i miejscowej.
W diagnostyce różnicowej zwrócono uwagę na obrzęk naczynioruchowy i mastocytozę.
Publikacja będzie przydatna zarówno dla alergologów, jak i lekarzy rodzinnych oraz pediatrów.

Pierwsza publikacja całościowo przedstawiająca zagadnienia anestezji i intensywnej terapii oraz problemy leczenia bólu, napisana wyłącznie przez polskich Autorów. Zawarto w niej tematy z zakresu anestezjologii ogólnej i szczegółowej z odniesieniem ich do fizjologii i patofizjologii. We wprowadzeniu do intensywnej terapii omówiono etiopatogenezę zaburzeń. Przedstawiono nowoczesne metody badania i leczenia bólu.
W pierwszym tomie zawarto dwie części – podstawy anestezjologii i anestezję szczegółową. Omówiono takie tematy, jak fizjologię i fizjopatologię układów organizmu człowieka, środki stosowane w anestezjologii, problemy anestezji ogólnej, anestezji regionalnej, ryzyko związane z anestezją, np. zespół hipertermii złośliwej. W anestezji szczegółowej uwagę zwrócono na specyfikę postępowania anestezjologicznego w różnych grupach pacjentów (anestezja dziecięca, wieku podeszłego) oraz w różnych dziedzinach medycyny (w chirurgii jamy brzusznej, naczyniowej, w kardiochirurgii, torakochirurgii, neurochirurgii, w położnictwie i ginekologii, urologii, ortopedii i traumatologii, okulistyce, laryngologii oraz w chirurgii jednego dnia). Omówiono mechanizmy powstawania bólu i jego leczenie.
Zagadnienia tomu drugiego to problemy intensywnej terapii – począwszy od organizacji, funkcjonowania, ekonomiki, problemów etycznych związanych z intensywną terapią, przez postępowanie w stanach ostrych, monitorowanie funkcji różnych układów, leczenie różnych zaburzeń (farmakologiczne, żywieniowe i płynami), aż po stany sepsy, wstrząsu i anafilaksji oraz rozpoznanie śmierci mózgowej. Jest to unikatowa publikacja uwzględniająca specyfikę polskiej anestezjologii i intensywnej terapii, przeznaczona dla specjalistów tych dziedzin, lekarzy robiących specjalizacje, terapeutów zajmujących się problemem zwalczania bólu oraz lekarzy wszystkich innych specjalności, w pracy których stosowane jest znieczulenie lub leczenie bólu.

Atlas zawiera ponad 1000 fotografii prezentujących anatomiczne cechy diagnostyczne surowców roślinnych, znajdujących zastosowanie w lecznictwie, kosmetologii oraz jako przyprawy. To ważne, praktyczne narzędzie w identyfikacji sproszkowanych substancji roślinnych. Umożliwia porównywanie cech przedstawionych na fotografiach z obserwowanymi w obrazie mikroskopowym badanego surowca.

„Atlas” jest doskonałym uzupełnieniem podręczników farmakognozji oraz Farmakopei Polskiej, w których metoda mikroskopowa jest jedną z rekomendowanych do ustalania tożsamości surowców leczniczych.

Publikacja obejmuje surowce, przedstawione na 81 planszach z fotografiami, które są opatrzone numerami rzymskimi, zawierają etykietę i opis cech anatomicznych. Etykieta obejmuje: nazwę substancji roślinnej (surowca) w języku łacińskim i polskim (głównie wg FP X 2014), nazwę angielską surowca, łacińską i polską nazwę gatunku (lub gatunków) rośliny dostarczającego surowca oraz jego/ich przynależność do rodziny.

Podano ważniejsze synonimy ww. nazw. Dla cech anatomicznych zastosowano numerację arabską, co pozwala

odnaleźć dany element na fotografiach. Plansze ułożono alfabetycznie, według łacińskich nazw surowców.

Lektura obowiązkowa dla studentów farmacji i wszystkich osób zainteresowanych surowcami roślinnymi.