Ebook Księżniczka z Teksasu mobi,epub

z uśmiechem skomentowała jego milczenie. - Zbyt głęboko, by się tym dzielić. - Też się uśmiechnął. - No, Morie, wracaj do pracy. W razie potrzeby zwracaj się ze wszystkim do Darbyego. - Tak jest, sir. - Odruchowo użyła wojskowego zwrotu, i w sumie w stosunku do Malloryego wydało się to jej właściwe. Tak często zwracali się kowboje do jej ojca. Obaj należeli do tych, którzy samym swym wyglądem i sposobem bycia wzbudzają posłuch i respekt. - Dla odmiany teraz ty odpłynęłaś myślami - rzucił prowokująco. - Ot, takie tam - odparła wesoło. - Nic ciekawego. - Niech bę - Patrzył na nią przez chwilę. Instynktownie wyczuła, że zbiera się do bardzo osobistego pytania, usłyszała jednak: - Jaki jest twój ulubiony okres w historii? Owszem, pytanie było obojętnej natury, ale tylko pozornie. Gdy kinomana spytamy o ulubione filmy, mnóstwo się o nim dowiemy. Podobnie gdy historyka spytamy o ulubiony okres w dziejach lub ukochane postaci. Czyżby Mallory właśnie w ten sposób chciał ją wysondować? - Pasjonują mnie czasy Tudorów - wyznała z uśmiechem. - Ach tak! - Nie był biegły w historii, wiedział jednak, że była to niesłychanie burzliwa epoka w dziejach Anglii. - A kogo z dynastii cenisz najbardziej? - Królową Marię. - Krwawą Mary? - Nie krył zdumienia. - Ten przydomek dostała nie dlatego, że wymyśliła koktajl o tej nazwie, tylko za całkiem inne i naprawdę krwawe dokonania. - To czarna legenda! - Spiorunowała go wzrokiem. - Owszem, królowa Maria nie była niewiniątkiem, tyle że postępowała zgodnie z duchem swojej epoki. Wszyscy Tudorowie więzili ludzi w lochach, ścinali, palili na stosach. Obciąża to nie tylko jej sumienie, tak samo postępował ojciec Marii, jej brat, a także siostra Elżbieta. Ważne, co poza tym reprezentowali, a ja uważam, że królowa Och, naprawdę można jej mnóstwo zarzucić, - Uśmiechnęła się. - Przepraszam, strasznie się podekscytowałam, a temat jest długi i skomplikowany. W każdym razie Maria przeszła do historii jako ta zła, a Elżbieta jako ta dobra, mądra i zasłużona dla kraju. A tak naprawdę największą zasługą królowej Elżbiety było to, że żyła i panowała najdłużej, dzięki czemu miała szansę zadbać o dobry PR, mówiąc współczesnym językiem. - Rozumiem - odparł z podejrzaną powagą. - Chodziło o to, by dobrze sprzedać legendę o Elżbiecie. By tego dokonać, mianowała Wielkiego Lorda do spraw Królewskiego Marketingu. - Nie wytrzymał i wybuchnął śmiechem. - Łatwo sobie podkpiwać! - zaperzyła się. - Owszem, od czasów Elżbiety zaczęła się imperialna potęga Anglii, ale to tylko w minimalnym stopniu jej zasługa. Zdecydowały warunki geopolityczne, mówiąc najkrócej, fundamentalne błędy popełnione przez Hiszpanię i Francję... - Machnęła ręką. - To naprawdę strasznie skomplikowany temat. W każdym razie jeśli chodzi o królową Elżbietę, to jestem absolutnie przekonana, że na trwałe zagościła w historii jako jasna gwiazda nie dzięki prawdziwym zasługom, ale na skutek sprawnie i konsekwentnie przeprowadzonej przez jej popleczników akcji propagandowej. - Cóż, nie jestem biegły w historii. Pamiętam trochę ze szkoły, wpadają też w ucho jakieś obiegowe opinie o tym czy - Skrzywił się. - Nie tylko nie jestem biegły. Po prostu nie cierpię historii. - Szkoda. - Może jednak ją polubię? A przynajmniej epokę Tudorów? Muszę trochę o nich poczytać, żebyśmy mogli podyskutować o zaletach i przywarach Henryka, Marii czy Elżbiety. - Bardzo bym się ucieszyła, bo uwielbiam takie dyskusje. - Ja również... o ile na koniec wygrywam. - No to jest nas dwoje! - Posłała mu szelmowski uśmiech i wróciła do pracy. W nocy w baraku mieszkalnym robotników rolnych panowała cisza. Morie miała osobny pokoik przeznaczony dla pracownic zatrudnianych na ranczu. Był ciasny i skąpo wyposażony, ale go lubiła. Przywiozła ze sobą iPoda, więc surfowała po internecie, oglądała filmy i programy telewizyjne. Poza tym mnóstwo czytała. Nie przesadziła, gdy wspomniała o swojej pasji do historii. Po skończeniu collegeu zaspokajała ją, wyszukując tłumaczenia hiszpańskich manuskryptów dotyczących Marii Tudor i jej pięcioletniego okresu panowania w Anglii. Wynajdywała rękopisy w najdziwniejszych miejscach. Fascynowało ją myszkowanie po wirtualnych bibliotekach i smakowanie historii, którą skrupulatnie przetransponowano na obrazy cyfrowe. Podziwiała pełnych oddania bibliotekarzy, którzy poświęcali swój czas i umiejętności, by udostępnić publicznie tak wielką wiedzę. Zachwycała się również utalentowanymi ludźmi, którzy władają starożytną greką i łaciną i przekładają dawne teksty na współczesną angielszczyznę, wyświadczając olbrzymią przysługę historykom, którzy nie znają tych języków. Podziwiała też wspaniałe osiągnięcia techniki, które to wszystko umożliwia�