Ebook Perfumy Kleopatry mobi,epub

ziałania. Odrzucił koszulę i krawat. Nie mógł napatrzyć się na to doskonałe kobiece ciało. Nie była młodziutką dziewczyną, z pewnością skończyła trzydzieści lat, ale jej ciało otaczane troską i poddawane wszelkim kosmetycznym zabiegom łączyło urodę z dojrzałością. Z pewnością na dobre jej wyszła przynależność do brytyjskiej arystokracji, choć teraz podawała się za Amerykankę. W odległości kilku metrów od nich oficer SS czekał cierpliwie na swoją kolej. Chuck nie miał w sobie ani krztyny cierpliwości, nie ze spodniami spuszczonymi do kolan i piękną kobietą pochyloną u jego stóp. - Widownia się niecierpliwi. - Wskazał brodą Niemca, który siedział na dużym głazie i od niechcenia uderzał pejczem o granit. Szeroka klatka piersiowa, niemal białe włosy obcięte na wojskową modłę, umięśnione ramiona, silne uda. Funkcjonariusz elitarnej straży przybocznej Hitlera obserwował ich seksualne igraszki z sadystycznymi pomrukami. Przechadzał się wokół nich w oficerkach, na palcu lewej ręki połyskiwał sygnet z trupią główką, uderzał pejczem o udo, wreszcie powiedział wyraźnie, czego po nich oczekuje. Mają się pieprzyć. Mocno i głośno. On będzie się im przyglądać. Rozpiął kołnierzyk czarnego munduru i świsnął rzemieniem w powietrzu. Chuck uniósł ją gwałtownie. Wsunęła kolano między jego uda, zarzuciła mu ręce na szyję, stopą przydeptała spodnie. - Pokażmy mu to, co chce zobaczyć - szepnęła. - Nie słucham rozkazów kobiet, nawet tak pięknych jak ty. - Sięgnął ręką między jej uda, zwilżył palec i odnalazł pulsujący punkt. - Twoje męskie ego musi poczekać na dopieszczenie. Mam zadanie do wykonania i nie dbam o to, czy ci się podobają moje metody. Komenderujący ton w najmniejszym stopniu nie przypominał głosu kobiety na granicy orgazmu. Zadanie? Ta lwica salonowa? Jaką grę prowadziła? Miał na końcu języka ostrą ripostę, ale uznał, że woli się z nią kochać, niż kłócić. - Cieszę się, że tak dobrze się rozumiemy - szepnęła zmysłowym, zdyszanym głosem. - Nie lubię, kiedy ktoś mną manipuluje. Czemu tak łatwo zrzucasz ciuchy i oddajesz się pierwszemu lepszemu facetowi z twardym kutasem? - Teraz głaskał ją wolniej. - Czy jesteś aż tak spragniona mężczyzny, jakiegokolwiek, który zapali ciemne światło w twoim brzuchu i zmusi do żebrania o mocne rżnięcie? Tak nisko cenisz samą siebie, swoje ciało, swoją duszę? Nie miał pojęcia, dlaczego to powiedział. - Nie twoja sprawa. - Przez moment wydawało mu się, że w jej oczach dostrzega wrażliwość i smutek, jakby ktoś zerwał z bladej twarzy zasłonę iluzji, ale musiało to być złudzenie. - Gdybyś mnie nie rozpoznał, byłabym już w drodze z Niemiec. Teraz nie wiadomo, czy ujdziemy z życiem. A więc ona także podejrzewała hitlerowca o najgorsze. - Jeśli mi się nie - zawahała się - ...przeszukaj podróżny kufer w hotelu ,,Adlon" i odzyskaj mój pamiętnik ukryty w podwójnym dnie. Dostarcz go do rąk własnych pani Wills w Londynie. - Zdyszanym szeptem podała mu numer pokoju. - Powiedz jej, żeby oddała dziennik pewnemu dżentelmenowi w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, będzie wiedziała, komu, zanim hitlerowcy odkryją cel mojej podróży do Berlina. I koniecznie zabierz z sobą perfumy. Niewykluczone, że będziesz ich potrzebować. - Perfumy? - Perfumy Kleopatry. Teraz nie ma czasu na wyjaśnienia. - W co właściwie jesteś wplątana? Tylko powiedz prawdę... - próbował jeszcze. - Twój kraj nie przystąpił do wojny z Niemcami, ale ludzie, których nie znasz ani ty, ani ja, są zakładnikami w rękach tego szaleńca, opętanego planem ,,ostatecznego rozwiązania". - Gdy uszczypnęła się boleśnie, zorientował się, że chce opóźnić szczytowanie, by przekazać coś ważnego. - Mam szansę udowodnić, że nie żyłam na próżno, że zrobiłam coś dobrego. Nie pytaj już o nic więcej. - Czego nie chcesz mi powiedzieć? - szepnął, nie przestając drażnić jej łechtaczki. - Nie - Przymknęła oczy, jej rysy złagodniały, jakby w chwili szczytowania spadła z nich maska twardej, niezależnej kobiety, na moment odsłaniając wrażliwe, subtelne wnętrze, skrywane przed bezdusznym światem. Jej uroda zaparła mu dech w piersiach. Po chwili odzyskała samokontrolę i znowu miał przed sobą typową jasnowłosą kusicielkę, pożeraczkę mężczyzn. Zaczęła pieścić swoje piersi, pojękując i zachęcając go, oznajmiając całą sobą: ,,Zerżnij mnie, teraz, już". To nie był scenariusz brukowego romansidła, ale jego życie, i nie zamierzał go stracić. Wziął ją na ręce i położył na białym piasku. Serce mu waliło, czuł, jak drżała przygnieciona do ziemi jego ciężarem. Palcami odnalazł wilgotne wejście, droczył się z nią, wycofując się, zanim jeszcze zdążył znaleźć się wewnątrz. Czuł, że wyolbrzymiała emocje, odgrywała je na