Facebook - konwersja
Pobierz fragment

Komedia dell'arte - ebook

Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2015
Format ebooka:
PDF
Format PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony, jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Pobierz fragment
19,00

Komedia dell'arte - ebook

W dziejach teatru europejskiego nie ma bodaj drugiego zjawiska tak bardzo obciążonego bagażem błędnych wyobrażeń i interpretacji, jak komedia dell’arte. W obiegowej opinii funkcjonuje ona jako oparty na beztroskiej improwizacji teatr, w którym aktorzy noszą maski, robią salta i zmuszają widownię do śmiechu niewybrednymi gagami. (… ) Tymczasem komedia dell’arte powinna być postrzegana jako synonim teatru: różnorodnego, podlegającego ewolucjom i metamorfozom, raz opartego na tekście, innym razem niemal od niego niezależnego, performerskiego, eksperymentalnego. W komedii dell’arte, jak nigdy wcześniej, najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na charakter przedstawień był gust widzów. Wynikiem przyjęcia przez aktorów tej szczególnej optyki była niespotykana wcześniej heterogeniczność spektakli. Na scenie mieszały się muzyka, taniec i słowo, powaga zderzała się ze śmiechem, a publiczność czerpała przyjemność nie tylko z pikantnych żartów i zabawnych nieporozumień, ale także z rozwiązania węzła  dramatycznego, z katharsis i nauki moralnej. Koncentrując się na tym, co w komedii dell’arte najbardziej rzuca się w oczy, łatwo zapomnieć o tym, co – szczególnie dziś – wydaje się zwyczajne, zatem pozornie niewarte opisywania: o wszechstronności, talencie i profesjonalizmie aktorów, które sprawiały, że schematyczne scenariusze zamieniały się na scenie w fascynujące historie. Maski, improwizację i komediowe gagi należy traktować tak, jak traktowali je sami aktorzy – jak składniki potraw, które tylko w harmonii z pozostałymi elementami spektaklu mogły tworzyć spójną całość, zaś wyizolowane z kontekstu stawały się niestrawne. Ze „Wstępu”.

Spis treści

WSTĘP

 

I. Komedia dell’arte: mity i fakty

 

II. Stan badań

 

III. Założenia badawcze i struktura książki

 

CZĘŚĆ PIERWSZA

 

KONTEKST SPOŁECZNO-HISTORYCZNY KOMEDII DELL’ARTE, RAMY CZASOWE I GEOGRAFICZNE

 

I. Panorama teatru włoskiego w XVI stuleciu

 

II. Plac targowy

 

III. Błaźni, wenecka scena teatralna i komedia dell’arte

 

IV. Pierwszy zespół zawodowych aktorów

 

V. Podróże po Italii: trasy, środki transportu, licencje, patenty i cła

 

VI. Pierwsze podróże zagraniczne: trasy i najważniejsze zespoły

 

VI.1. Komedia dell’arte w Polsce

 

VII. Kobiety na scenie

 

VIII. Kościół a teatr: polemika

 

VIII.1. Głos Kościoła

 

VIII.2. Głos teatru

 

CZĘŚĆ DRUGA

 

ZAŁOŻENIA TEORETYCZNE KOMEDII DELL’ART A POETYKA PRZEDSTAWIEŃ

 

I. Elementy konstytutywne przedstawienia: typy sceniczne, maska, scenariusz,

 

argument, prolog, lazzigenerico, improwizacja

 

I.1. Typy sceniczne

 

I.1.1. Starcy albo Ojcowie (Vecchi albo Padri)

 

I.1.2. Służący (Zanni)

 

I.1.3. Służące (Servette)

 

I.1.4. Kapitan (Capitano)

 

I.1.5. Zakochane i Zakochani (Innamorate Innamorati)

 

I.2. Maska

 

I.3. Tekst i improwizacja

 

I.3.1. Scenariusz

 

I.3.2. Generici lazzi

 

I.3.3. Sztuka improwizacji

 

II. Przedstawienia komedii dell’arte: repertuar, motywy, chwyty sceniczne, scenografia i muzyka

 

II.1. Repertuar, argument i prolog

 

II.2. Motywy i chwyty sceniczne

 

II.3. Publiczność i sale teatralne

 

II.4. Scenografia, rekwizyty, sztuczki sceniczne

 

II.5. Muzyka, śpiew i taniec

 

III. Zakończenie

 

CZĘŚĆ TRZECIA

 

ANTOLOGIA TEKSTÓW

 

I. Kryteria dotyczące zapisu fonetycznego i opracowania tekstów antologii

 

II. Antologia tekstów

 

II.1. Pierwszy kontrakt

 

II.2. Pierwszy opis spektaklu improwizowanego

 

II.3. Pierwsze wzmianki na temat komedii dell’arte w Italii

 

II.3.1. List Francesca Gonzagi z 17 kwietnia 1567 do kasztelana Mantui

 

II.3.2. List Leone de’ Sommiego z 1 kwietnia 1567

 

II.3.3. List Luigiego Rogni z 1 lipca 1567

 

II.3.4. List Luigiego Rogni z 6 lipca 1567

 

II.3.5. List Antonia Ceruta z 9 lipca 1567

 

II.3.6. List Luigiego Rogni z 6 lipca 1567

 

II.3.7. List Luigiego Rogni z 11 lipca 1567

 

II.3.8. List Luigiego Rogni z 15 lipca 1567

 

II.3.9. List Antonia Ceruta z 31 lipca 1567

 

II.3.10. List Baldassare’a de’ Pretiego z 26 kwietnia 1568

 

II.3.11. Vicenzo Galilei, Dialog o muzyce dawnej i współczesnej

 

II.4. Aktorki, aktorzy, spektakl

 

II.4.1. Adriano Valerini, Mowa Adriana Valeriniego z Werony na śmierć boskiej

 

Vincenzy, przesławnej aktorki

 

II.4.2. Giuseppe Pavoni, Kronika spisana przez Giuseppe Pavoniego z okazji

 

uroczystych obchodów wesela jaśnie wielmożnych małżonków, Ferdynanda de’ Medici

 

i Krystyny Lotaryńskiej, wielkich książąt Toskanii

 

II.4.3. Tommaso Garzoni, Plac wszystkich profesji tego świata

 

II.5. Głos Kościoła

 

II.5.1. Pedro Hurtado de Mendoza, Dysertacje scholastyczne i moralne

 

II.5.2. Gabriello Paleotti, Pismo, w którym autor przytacza niektóre argumenty

 

przeciw spektaklom teatralnym

 

II.5.3. Św. Karol Boromeusz, Z homilii wygłoszonych 17 lipca 1583 roku

 

II.5.4. Paolo Segneri, Chrześcijanin w swym prawie i powinności wyuczony

 

II.5.5. Giovanni Domenico Ottonelli, O chrześcijańskim umiarze w teatrze. Księga postulatów

 

II.5.6. Giovanni Domenico Ottonelli, O chrześcijańskim umiarze w teatrze. Księga pierwsza o jakości komedii

 

II.6. Traktaty na temat komedii dell’arte: typy sceniczne, improwizacja, generici, gra aktorska

 

II.6.1. Pier Maria Cecchini, Owoce nowoczesnych komedii i uwagi dla tych, którzy w nich grają

 

O geście

 

O roli Zakochanych

 

Doktor Graziano

 

Pierwszy i drugi Służący

 

Pantalon

 

Kapitan

 

II.6.2. Andrea Perrucci, O sztuce scenicznej, zwykłej i improwizowanej

 

Spis reguł sztuki scenicznej w pierwszej części

 

Spis reguł sztuki scenicznej w drugiej części

 

O tym, co znaczy sztuka sceniczna, i o jej częściach. Reguła I

 

Wstęp do gry improwizowanej

 

O postaciach Zakochanych. Reguła I

 

O postaciach Ojców i Starców. Reguła VI

 

O postaciach Kapitana i innych. Reguła VII

 

O postaciach komicznych pierwszego i drugiego Zanniego. Reguła VIII

 

O postaciach Służącej i Staruchy. Reguła IX

 

O działaniach komicznych w akcji, gestach, przebraniach, o scenach nocnych, piosenkach. Reguła XII

 

O scenariuszu. Reguła XIII

 

O sposobie przygotowania scenariusza. Reguła XIV

 

II.7. Francesco i Isabella Andreini: generici dla Zakochanych i Kapitana

 

II.7.1. Isabella Andreini, Mirtilla, opowieść pasterska Isabelli Andreini, komediantki z trupy Gelosich

 

II.7.2. Isabella Andreini, Listy Isabelli Andreini z Padwy

 

Miłosne błagania

 

Napomnienie zakochanych starców

 

II.7.3. Francesco Andreini, Bohatyr straszny, z włoskiego na łaciński, z łacińskiego

 

na polski język przetłumaczony przez Krzysztofa Piekarskiego z Piekar

 

II.8. Flaminio Scala, Udawany mąż, „Prolog”

 

II.9. Niccolò Barbieri, Suplika

 

II.9.1. Rozdz. III: Jaki cel chce osiągnąć Beltrame, rozprawiając o komediach

 

II.9.2. Rozdz. VIII: O tym, jak niemądrze jest sądzić, że komedianci uczą się tylko po to, żeby wystawiać błazeństwa

 

II.9.3. Rozdz. IX: Kim jest błazen

 

II.9.4. Rozdz. XIII: Komedianci nie mogą być prostakami, bo kształcą się i mają często do czynienia z osobami szlachetnie urodzonymi

 

II.10. Domenico Bruni: przykłady prologów

 

II.10.1. Prolog dla chłopca

 

II.10.2. Niedole komediantów. Prolog dla Służącej

 

II.11. Struktura przedstawienia: Flaminio Scala i jego scenariusze

 

II.11.1. Flaminio Scala, Teatr opowieści scenicznych

 

II.11.2. Francesco Andreini: przedmowa do tomu Scali

 

II.11.3. Spis treści wszystkich scenariuszy

 

II.11.4. Przedstawienie mieszane: komediowe, pasterskie i tragiczne, dzień 42

 

II.11.5. Fortuna Foresty moskiewskiej księżniczki utwór królewski, dzień 50

 

SPIS ILUSTRACJI

 

BIBLIOGRAFIA

 

INDEKS NAZWISK

Kategoria: Kino i Teatr
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 97883-242-2815-7
Rozmiar pliku: 21 MB

BESTSELLERY

Kategorie: