Psychoanaliza - ziemia obiecana? Dzieje psychoanalizy w Polsce międzywojnia (1918-1939) Część 2

Animal Rationale to nie album przyrodniczy. Nie jest także tylko psychologiczną książką. To pięknie ilustrowany, wzruszający przewodnik, który pokazuje, że inspiracji do zmiany na lepsze możemy szukać także w świecie natury.

Łukasz Bożycki, przyrodnik i wielokrotnie nagradzany fotograf przyrody, opisuje niezwykłe zachowania zwierząt: taktykę polowania wilków, strategię, za pomocą której błazenek przekształcił śmiertelnego wroga w sojusznika, wzruszające rytuały pogrzebowe słoni, zadziwiająco skuteczną komunikację pszczół i wiele innych.

Paweł Fortuna szuka w tych zachowaniach inspiracji dla człowieka: możemy bowiem chronić swoich bliskich niczym piżmowół, być niezłomni jak chomik syryjski, przekraczać ograniczenia jak domowy kot i w stosownym momencie opuszczać rodzinne gniazdo – zupełnie jak pająk krzyżak. Animal Rationale to wspaniała, poruszająca książka o tym, jak zwierzęta mogą nas inspirować – to doskonała lekcja dla ludzi!

Cicha rewolucja...
Co najmniej jedna trzecia spośród osób, które znamy, to introwertycy. To ci, którzy wolą słuchać niż mówić, czytać książki niż chodzić na przyjęcia. Są oni pomysłowi i twórczy, ale nie lubią się promować; wolą pracować samodzielnie niż w zespole. Choć często mówi się o takich osobach „ciche” i „spokojne”, to właśnie introwertykom zawdzięczamy wiele z najwspanialszych dokonań – od słynnych słoneczników van Gogha do pierwszego komputera osobistego.
Ta napisana z pasją, oparta na wynikach badań naukowych, pełna zapadających w pamięć fascynujących opowieści o rzeczywistych osobach książka pokazuje nam, jak bardzo nie docenia się introwertyków oraz ile na tym traci nasz rozgadany świat.
Korzystając z wyników najnowszych badań z dziedziny psychologii oraz neurobiologii, autorka ujawnia zadziwiające, mało znane dotąd różnice między ekstrawertykami a introwertykami.
Zapewne najbardziej inspirującym aspektem Ciszej, proszę… jest to, że Susan Cain prezentuje nam galerię introwertyków, którzy odnieśli sukces – od superinteligentnego, niezwykle dynamicznego prelegenta, który po wykładach odzyskuje siły w samotności, do osiągającego rekordowe wyniki sprzedaży akwizytora, który w spokoju swoich czterech ścian korzysta z mocy, jaką daje mu zadawanie pytań. Wreszcie autorka udziela nam mnóstwa bezcennych rad dotyczących m.in. tego, w jaki sposób lepiej i skuteczniej radzić sobie z różnicami w relacjach introwertyk/ekstrawertyk, jak wzmacniać poczucie własnej wartości w introwertycznym dziecku oraz czy i kiedy warto „udawać” ekstrawertyka.
Ta niezwykła książka na zawsze już zmieni nasz sposób postrzegania introwertyków oraz, co równie ważne, to, w jaki sposób introwertycy postrzegają samych siebie.
***
Dla mnie, jako introwertyka, którego często napominano, by zachowywał się jak ekstrawertyk, informacje zawarte w tej książce są niezwykle pouczające i przydatne zarazem. Wykorzystując wyniki badań neurobiologicznych oraz wiele studiów poszczególnych przypadków, Susan Cane omawia siłę i potencjał tkwiący w introwertykach oraz zalety bycia cichym i spokojnym w naszym hałaśliwym i rozkrzyczanym świecie.
Andrew Weil, autor książek Healthy Aging oraz Spontaniczne szczęście

Co cię nie zabije, to cię wzmocni.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nigdy w życiu nie będziesz pracował.
Nigdy nie należy się poddawać.

Czy te inspirujące sentencje mają cokolwiek wspólnego z rzeczywistością? Czy wytrzymują konfrontację z faktami, z naukową weryfikacją? James Adonis bierze na warsztat najbardziej popularne motywacyjne hasła i sprawdza, czy ich głosiciele nie mijają się z prawdą. Autor opisuje wyniki badań, odsyła do oryginalnych tekstów, dając dociekliwemu czytelnikowi szansę prowadzenia dalszych poszukiwań. Książka pokazuje nie tylko, z jaką ostrożnością należy podchodzić do „utartych prawd”, lecz także w jaki sposób można je naukowo weryfikować.
To nie jest książka antymotywacyjna. Napisałem ją, by przeciwstawić się wszechobecnym, niemającym nic wspólnego z mądrością, kategorycznym cytatom i powiedzonkom, które są albo z gruntu nieprawdziwe, albo pełne luk. Moja argumentacja dotyczy wyłącznie konkretnych, jednorazowych wypowiedzi osób, które opanowały sztukę automotywacji – uogólnień, nadmiernych uproszczeń czy stwierdzeń w sposób niezamierzony prowadzących na manowce.
Ta książka nie jest świętoszkowatym poradnikiem samopomocy. Nie jest protekcjonalną rozprawą o tym, jak możesz sprawić, żeby twoje życie było lepsze. To tylko próba skorygowania tego, co błędne, niezależnie od tego, jak ciepło i powszechnie zostało przyjęte.
Z tekstu

Wojna jest odrębną dziedziną znaczenia, wyrwaną z codzienności tak dalece, że każde doznanie wojny – i codzienności – stanowi dla poddanej mu jednostki szok poznawczy. Ta nieciągłość doświadczenia powoduje wyrwę w jednostkowej tożsamości, ranę, która zmienia się w traumę. Powojenne traumy jednostkowe – jak również traumy wynikające z powrotu do domu – najczęściej dotyczą całych pokoleń żołnierzy. Weterani połączeni wspólnym doświadczeniem tworzą wspólnoty braterskie, w których zapoczątkowany zostaje proces uspołecznienia traumy. W społeczeństwie stanowią oni szczególne grupy nosicielskie, rozprzestrzeniające narrację o doświadczeniu traumy m.in. za pomocą dzieł kulturowych takich jak filmy, literatura czy dzieła sztuki wizualnej. Uwspólnotowione doświadczenie traumy i winy wywołuje konflikt pamięci społecznej oraz rozbieżne wizje przeszłości. Czarne światło opisuje proces tworzenia się powojennych traum jednostkowych i zbiorowych na przykładzie najnowszej historii Stanów Zjednoczonych.

Uważam, że książka P. Aleksandry Gruszczyk może być wydarzeniem wydawniczym. [...] Czytanie Jej rozważań dostarcza dużo materiału faktograficznego, zmusza do refleksji na temat natury wojny, inspiruje w wielu miejscach. Jest to tekst naprawdę znaczący.
Prof. dr hab. Tomasz Żyro

Niewątpliwymi atutami książki są z jednej strony rzetelna informacja o zmianach zachodzących w życiu młodych ludzi – podana w sposób logiczny i uporządkowany, z drugiej zaś – spojrzenie poradnikowe: jak dorośli mogą na te zmiany reagować i które reakcje pomagają, a które przeszkadzają w rozwoju i układaniu wzajemnych relacji. Autorka pokazuje trudności, ale przedstawia je jako normalne i rozwojowe, wyjaśnia, obala mity. Pisze w sposób wyważony, nie posługuje się stereotypami, nie straszy, lecz uspokaja, buduje zrozumienie, co nadaje całości konstruktywny, pozytywny wydźwięk.
Praca łączy w sobie wysokie walory merytoryczne dobrej książki naukowej z przystępnością formy i lekkością pióra książki popularnej. Co więcej, zawiera jasne i cenne wskazówki dotyczące postępowania. To połączenie wiedzy, mądrości i dobrego stylu czyni z niej pozycję ze wszech miar wartą polecenia.
z recenzji prof. dr. hab. Piotra K. Olesia

Lucyna Bakiera – adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autorka prac z zakresu psychologicznych aspektów zmian rozwojowych człowieka, głównie w okresie dorastania i dorosłości, oraz psychologii małżeństwa i rodziny. Aktualnie jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół komplementarności rozwoju psychicznego rodziców i dzieci.

Książka, powstała na bazie dziesięcioletnich doświadczeń zdobytych podczas prowadzenia zajęć relaksacyjnych w AWF we Wrocławiu, składa się z dwóch części: teoretyczno-metodycznej oraz praktycznej, zawierającej opis ponad 75 ćwiczeń relaksacyjnych, koncentracji i medytacji oraz ekspresji ruchu.