Organizacje pozarządowe. Zarządzanie, kreowanie wizerunku i współpraca z mediami w III sektorze

Recenzje książki: Organizacje pozarządowe. Zarządzanie, kreowanie wizerunku i współpraca z mediami w III sektorze (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: blog.mediafun.pl Anna Miotk

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Trzykrotnie zakładałam stowarzyszenie. Dwukrotnie na studiach – obie próby były nieudane. Za pierwszym razem podziękowałam kolegom za współpracę po tym, jak stwierdzili, że kobiety nie nadają się do kierowania organizacją. Za drugim razem sąd odesłał nam dokumenty rejestrowe i już nie ponawialiśmy próby. Za trzecim razem stowarzyszenie powstało i działało przez kilka lat, przez jakiś czas aktywnie w nim działałam i odpowiadałam za wizerunek i za kontakty z mediami. Póki co nie podejmuję kolejnych prób, ale ze względu na moje doświadczenia z zaciekawieniem powitałam pojawienie się na rynku książki „Organizacje pozarządowe. Zarządzanie, kreowanie wizerunku i współpraca z mediami w III sektorze” i wyprosiłam Maćka Budzicha o to, aby została uwzględniona w projekcie „52 książki Mediafuna”. Rzecz jasna, zaczęłam lekturę od biogramów autorów, poszukując odpowiedzi na pytanie, czy cierpieli podobne męki, jak ja Okazuje się, że tak, Emilia Kotnis-Górka i Mateusz Wysocki są aktywnymi działaczami olkuskiego stowarzyszenia „Res Sacra Miser”, absolwentami dziennikarstwa i komunikacji społecznej, więc wiele podobnych problemów mieli szansę przerobić na własnej skórze. Zachęcona tym, zaczęłam lekturę. Już pierwszy rozdział dotyczył podstawowej drogi przez mękę, czyli zakładania stowarzyszenia rejestrowego. Wszelkie przepisy i procedury związane z zakładaniem stowarzyszenia zostały opisane bardzo jasno i przystępnie. Kolejny rozdział omawia, w jaki sposób zarządzać organizacją. Sporo jest o planowaniu budżetu organizacji, jak planować jej koszty i wydatki i opatrzony jest przykładowymi zestawieniami w Excelu. Znalazły się również informacje o tym, w jaki sposób rozliczać projekty, na które pozyskało się dotacje, jak pozyskiwać i współpracować ze sponsorami, jak tworzyć zespół członków czy też zespół wolontariuszy. Rozdział trzeci dotyczy wizerunku organizacji pozarządowej i porusza zagadnienia komunikacji wewnętrznej oraz tego, jak stworzyć identyfikację wizualną organizacji. Rozdział czwarty koncentruje się na współpracy z mediami i zawiera praktyczne wskazówki jeśli chodzi o tworzenie baz dziennikarzy, nawiązywanie i podtrzymywania kontaktów z dziennikarzami, organizowanie konferencji prasowych czy pozyskiwanie patronatów medialnych. To, czego mi natomiast brakowało, to szczegółowe wskazówki i przykłady w niektórych częściach książki. Tworzenie ofert i listów sponsorskich było zawsze drogą przez mękę – nawet dla mnie, osoby, która sześć lat przepracowała w public relations, bo do tej pory brakowało dobrych przykładów. Żałuję, że książka nie zawiera kilku chociażby przykładów w tym zakresie. Warto byłoby również pokazać, jak wygląda przykładowa identyfikacja wizualna stowarzyszenia czy dobrze napisana notka prasowa. Brakuje mi też rozszerzenia elementów związanych z HR organizacji: jak może wyglądać w organizacji cykl życia zespołu, jakie są role zespołowe i na jakich stanowiskach w organizacji mogą zostać wykorzystane, z jakimi typami osób można się spotkać i po czym rozpoznać, że ktoś faktycznie jest skłonny zaangażować się w pracę stowarzyszenia (miałam wielokrotnie okazję obserwować osoby, które rzucały szereg fantastycznych obietnic i pomysłów, ale nigdy nie chciały angażować się w ich realizację) czy też jakie sytuacje są niebezpieczne dla trwałości organizacji i w jaki sposób im zapobiegać. Warto by było też poruszyć kwestię współpracy z innymi organizacjami zewnętrznymi czy politykami, tego, skąd członkowie organizacji mogą czerpać wiedzę (istnieją przecież organizacje parasolowe, które mają dotacje na szkolenia dla NGOs ze swojego rejonu, ale też konferencje dotyczące NGOs). Warto również byłoby wspomnieć o polityce w samym stowarzyszeniu – w jaki sposób formuje się grupa posiadająca władzę, kto i dzięki czemu do niej trafia, jakie są mechanizmy wyborów. Miałam zatem lekki niedosyt, ale myślę, że dla początkujących stowarzyszonych książka „Organizacje pozarządowe” jest lekturą w sam raz. Koncentruje się ona na rzeczach dla każdej organizacji pozarządowej najistotniejszych – jak sformalizować organizację, jak zarządzać jej wydatkami, komunikować się z grupami wewnętrznymi czy zewnętrznymi. Napisana jest przystępnym, prostym językiem i zawiera dużo praktycznych wskazówek, jak coś zrobić. Jestem przekonana, że nawet osoby bardzo początkujące w materii trzeciego sektora będą w stanie z niej skorzystać i sporo wziąć dla siebie.

2. Recenzja: www.instagram.com/katherine_the_bookworm/ Franciszek Lisowski

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Dwoje aktywnych działaczy olkuskiego Stowarzyszenia Dobroczynnego „Res Sacra Miser” - Emilia Kotnis-Górka i Mateusz Wysocki - wydało bardzo ciekawą publikację pt. „Organizacje pozarządowe. Zarządzanie, kreowanie wizerunku i współpraca z mediami w III sektorze”. Publikacja ukazała się na polskim rynku wydawniczym kilka dni temu, nakładem Wydawnictwa Helion. Autorzy piszą: „Publikacja ta przyda się zwłaszcza przedstawicielom organizacji mniejszych lub tych, które stawiają dopiero pierwsze kroki, czyli dla stowarzyszeń, które nie mają wielu specjalistów w zakresie zarządzania, pozyskiwania środków czy też wizerunku i public relations. Ilość organizacji należących do tzw. III sektora jest imponująca - około 150 tysięcy. Jest to wielki ruch społeczny skupiający tysiące ludzi. W części pierwszej swojej publikacji, autorzy, jak wspomniano należący do tego ruchu, w sposób fachowy i kompetentny wyjaśniają, co to jest III sektor (NGO-non-governmental organization), czyli organizacje pozarządowe, ruch, który powstał we współczesnych czasach. W przestrzeni publicznej funkcjonują trzy sektory: - publiczny (administracja publiczna) - rynkowy (firmy, przedsiębiorcy) - organizacje pozarządowe. III sektor - to stowarzyszenia, fundacje, związki, federacje, organizacje kościelne czy też koła, np. osiedlowe. To są najbardziej popularne formy organizacji pozarządowych, nie wyczerpujące wszakże całego zakresu tego pojęcia. Segmenty tego sektora to: działalność społeczna, działalność kulturalna i edukacyjna, działalność integracyjna, działalność zawodowa, hobbystyczna i działalność związana z bezpieczeństwem. Autor tej część publikacji, Mateusz Wysocki, precyzyjnie wyjaśnia, co znajduje się w poszczególnych segmentach. Takie działania mają również miejsce w Olkuszu, żeby wymienić Społeczną Szkołę Podstawową w Witeradowie, stołówkę dla bezdomnych „Caritas”,propagowanie kultury wysokiej, lokalne stowarzyszenia hobbystyczne, np. działkowców czy hodowców gołębi pocztowych, ochotnicze straże pożarne, kluby sportowe i inne. Organizacje pozarządowe nie są finansowane ze środków państwowych, mają swoje prawa i obowiązki precyzyjnie określone państwowymi przepisami - od Konstytucji do rozporządzeń ministrów - razem 12 ogólnych, podstawowych przepisów prawnych. Autor bardzo precyzyjnie, można powiedzieć krok po kroku, wyjaśnia, jak się zakłada stowarzyszenie i fundację, jak się zarządza organizacją pozarządową, pozyskuje finanse i zarządza nimi, prowadzi kosztorysy i sprawozdawczość. Publikacja jest niemal informatorem dla tych, którzy chcą podjąć się społecznej działalności w organizacji pozarządowej. Mówi, jak trzeba zabiegać o uczestników ruchu, jak sprytnie pozyskiwać sponsorów (sponsor- dziś słowo klucz do wszelkiej działalności). Szczególnie ciekawy jest rozdział o wolontariacie, w którym uczestniczy coraz więcej również olkuskiej młodzieży, ale i ludzi starszych, emerytów. Ze względu na młody na ogół wiek wolontariuszy, praca z nimi wymaga od organizatorów dużej odpowiedzialności i delikatności. Te dwa rozdziały książki mogą wyjaśnić czytelnikom szereg istniejących nieporozumień i pytań, które słyszmy w obiegowych rozmowach, czasem nieżyczliwych względem tego ruchu. Np. co roku słyszymy pytanie, dlaczego ludzie ufają Fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy i Fundacji „Mimo wszystko” Anny Dymnej, a o innych nie zawsze mają dobre zdanie. Niektórzy twierdzą, że Wielka Orkiestra jest wyrazem społecznej rozpaczy; jeśli państwo nie potrafi zapewnić opieki nad dziećmi - w imię ratunku substancji narodu - sami je musimy ratować. Dyskusje wywołują fakty, że organizacje pozarządowe są dofinansowywane przez administrację państwową czy samorządową, krytycy nie zdają sobie jednak sprawy, że organizacje te wykonują powierzone im zadania po prostu taniej. Rozdział 3: „Wizerunek organizacji pozarządowej” i rozdział 4: „Współpraca organizacji pozarządowych z mediami” jest autorstwa Emilii Kotnis - Górki. Składają się one z kilkunastu mniejszych rozdziałków tematycznych.Ta część książki szeroko i szczegółowo omawia, jak należy prowadzić marketing organizacji przez współpracę ze środkami masowego przekazu. Bo organizacje pozarządowe muszą kierować się metodologią działalności zorganizowanej i dbać o swój wizerunek medialny. Autorka przedstawia stan wzorcowy, idealny, po zapoznaniu z którym, mniejsze organizacje mogą popaść w popłoch, szczególnie po przeczytaniu rozdziału: „Elektroniczne narzędzia promocji stowarzyszenia”. Oto niektóre inne rozdziały: „PR wewnętrzny i zewnętrzny”, „Rola rzecznika prasowego, „Konferencje prasowe od A do Z”, „Współpraca z mediami” . Wartość tych rozdziałów polega na tym, że jest to podręcznik dla początkujących dziennikarzy pracujących w organizacjach pozarządowych, napisany według amerykańskich wzorów. Bardzo praktyczny jest temat w rozdziale 4 „Konferencja prasowa – w blasku reflektorów”. Ponadto, jak należy pisać informację prasową, co zrobić, jeśli wolontariusz okaże się złodziejaszkiem, „7 x Nie: 1. Nie unikaj dziennikarzy, 2. Nie zwlekaj z udzieleniem informacji, 3. Nie wiem, ale się dowiem, 4. Nie kłam, 5. Nie lekceważ żadnego pytania, 6. Nie spóźniaj się, 7. Nie okazuj braku sympatii”. Albo: jak nazwać stowarzyszenie, jak wybrać logo, kolory i slogan, jak wykonać ulotki, plakaty, foldery i banery.

więcej recenzji

ukryj recenzje