Ebook Podróż po miłość mobi,epub

będzie niejedna sposobność, żeby mu powiedzieć, dlaczego jej zdaniem firma Fab Fashions przeżywa trudności finansowe. - Owszem, skoro tak panu na tym zależy, zawiozę tam pana osobiście. Mam nowe auto z napędem na cztery koła, kwalifikacje mechanika samochodowego i instruktora nauki jazdy. - Jestem pod wrażeniem i bardzo pani dziękuję. - Proszę mi wobec tego podać dane adresowe. Skąd pana zabieram i dokąd dokładnie jedziemy? - Proszę bardzo. - Podał jej adres mieszkania w Blue Bay, w którym się zatrzymał. - A miejsce docelowe to posiadłość pod Mudgee, która nazywa się Valleyview Winery. Po podrzuceniu mnie zatrzyma się pani do niedzieli w hotelu, rzecz jasna na mój koszt. - Czyli nie będę panu potrzebna w sobotę? - Nie, ale oczywiście zapłacę pani dniówkę. Proszę mi tylko podać kwotę. - Zanim jednak zdążyła to zrobić, spytał: - Czy zgodzi się pani na tysiąc dolarów za dzień? - To za dużo - wyrwało jej się spontanicznie. - Ale skoro tyle pan oferuje, umowa stoi - dodała po chwili. - Proszę mi jeszcze podać numer pana paszportu, numer komórki oraz dane osoby, z którą należy się skontaktować w razie nagłego wypadku. Nie zdziwiła się wcale, gdy usłyszała, że to będzie jego ojciec, Morgan De Silva, zamieszkały w Nowym Jorku. - Mam do pani prośbę, proszę mi mówić po imieniu: Benjamin albo krócej, Ben. - Okej - zgodziła się z lekkim zaskoczeniem, że ten cały De Silva może wcale nie jest takim nadętym bufonem. - Przyjadę po ciebie o siódmej piętnaście, żebyśmy przed godziną szczytu zdążyli wyjechać na obwodnicę Sydney. - Świetnie, wobec tego kwadrans po siódmej będę czekał przed domem - powiedział ku jej zdumieniu, bo bogaci turyści, po których dotychczas jeździła, zwykle czekali na nią w mieszkaniu i chcieli, żeby im pomogła znieść bagaż do auta. - Przyjadę punktualnie. - I jeszcze jedno, jak mam się do pani zwracać? - Nazywam się Murphy, Jessica Murphy. - Chociaż miała mu ochotę powiedzieć, żeby mówił jej, jak wszyscy, Jess, nie była jednak w stanie się przemóc. Bo koniec końców nie wolno jej zapominać, że ten facet to jej wróg. ROZDZIAŁ DRUGI Ben z westchnieniem schował komórkę do kieszeni dżinsów. Całą drogę do Mudgee przyjdzie mu spędzić w towarzystwie niejakiej Jessiki Murphy, która jest wykwalifikowanym mechanikiem oraz instruktorem jazdy i na pewno ma grubo po czterdziestce. Ale trudno, mus to mus. Przecież w szpitalu powiedzieli mu jasno, że przynajmniej przez tydzień nie będzie mógł prowadzić. Nie z powodu prawej ręki, posiniaczonej i wciąż trochę sztywnej, ale dlatego, że przeszedł lekki wstrząs mózgu. To idiotyzm, skoro już właściwie nic mi nie dolega, pomyślał, nalewając sobie do kryształowej szklanki solidną porcję najlepszego burbona, jaki miała w barku jego matka. Ale zamiast się irytować, powinien się cieszyć, że w końcu udało mu się znaleźć transport. Tyle że z tej Jessiki Murphy straszna formalistka i to mu zalazło za skórę. Żałował nawet trochę, że jej zaproponował, żeby mówiła mu po imieniu. Zrobił to tylko dlatego, że chciał z nią przełamać lody. Ale tak czy siak, ta podróż może się okazać trudna do zniesienia. Gdyby tylko matka była pod ręką, na pewno by go zawiozła na ten ślub. Ale nie, ona akurat teraz musiała wyprawić się w rejs na Pacyfik ze swoim nowym kochankiem Lionelem. Lionel ma po pięćdziesiątce, więc w odróżnieniu od jej poprzednich facetów jest od niej niewiele młodszy. Czyżby matce, która po rozwodzie z jego ojcem lubiła sobie brać do łóżka znacznie młodszych partnerów, zmieniały się upodobania? Ben już na tyle wydoroślał, by w końcu zrozumieć, że życie jego matki Avy, to nie jego sprawa. Szkoda tylko, że ona nie umiała mu odpłacić tym samym i ostatnio ciągle się dopytywała, kiedy wreszcie ożeni się z Amber. A on i bez jej nacisków miał dość problemów z tym związkiem, nie wiedząc, czy ma zrezygnować z romantycznych marzeń o małżeństwie z miłości. Z drugiej jednak strony, gdyby poślubił Amber, to przynajmniej mógłby mieć pewność, że ona nie wyszła za niego dla pieniędzy. Bo Amber, jako jedyna córka superbogatego dewelopera, nie musi polować na fortunę. Szczerze mówiąc, Ben odnosił do niedawna wrażenie, że ona jeszcze nie dojrzała do małżeństwa. Przy swoich dwudziestu czterech latach korzystała z życia jako singielka, miała mało absorbującą pracę w eleganckiej galerii sztuki, kalendarz wypełniony imprezami towarzyskimi i chłopaka, który ją zaspakajał seksualnie. Tymczasem jednak nieoczekiwanie zapytała go, czy zamierza się z nią ożenić. Powiedziała mu, że go kocha, ale zależy jej na założeniu rodziny, więc jeśli on nie planuje z nią ślubu, to powinni się rozstać. Zgodnie z prawdą przyznał jej wtedy, że ogromnie ją lubi, ale to nie jest miłość. I, o dzi