O świcie

O świ­cie Zim­ny świt we mgle chmur­nej ugrzę­zły  Sen­nym okiem spoj­rzał na uli­ce,  Sza­rym świa­tłem ob­lókł ka­mie­ni­ce  I po­wo­li roz­plą­ty­wać jął wę­zły  Za­pła­ka­nej smut­nej no­cy je­sien­nej.  Zim­ny świt we mgle chmur­nej ugrzę­zły.    Mia­sto śpi w me­lan­cho­lii bez­den­nej --  Tu i ów­dzie snu­ją się jak du­chy  Stró­że noc­ni w po­sęp­nej a głu­chej  Ci­szy mu­ro­wa­nej Ge­hen­ny --  Ja­kieś wid­mo ga­si mdła­we la­tar­nie.  Mia­sto śpi w me­lan­cho­lii bez­den­nej.    Świt już, świt... Otwie­ra­ją pie­kar­nie.  Że też na myśl nie przy­szło ni­ko­mu,  Aby wcze­śniej dziś wró­cić do do­mu.  Ta noc czy mi uj­dzie bez­kar­nie,  Czy nie się­gnie za za­pła­tę po ży­cie? [...]

Ur. 6 lipca 1877 w Opocznie pod Radomiem Zm. 21 października 1930 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Lekkomyślna siostra (1904), Aszantka (1907), Szczęście Frania (1909), Michalik z PPS (1910), Złoty interes (1915), Uczniaki (1919), Raz w życiu (1925), Nie było nas ? był las (1926), Klejnoty (1930) Prozaik, komediopisarz, poeta. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim podróżował po Francji, Egipcie i Włoszech (1899-1901). Wróciwszy współredagował krakowski ?Głos Narodu?. W 1905 r. Przeniósł się do Warszawy, następnie przez kilka lat mieszkał we Francji (1907-1912), by po powrocie zostać felietonistą w ?Tygodniku Ilustrowanym? i ?Rzeczpospolitej? i zaangażować się w warszawskie życie teatralne (współpracował z Szyfmanem, był wiceprezesem Związku Autorów Dramatycznych). Po debiucie poetyckim (Poezje 1901), zwrócił się raczej ku utworom scenicznym; nawet proza Perzyńskiego opiera się na dialogu, wykorzystującym współczesny, potoczny język mieszczaństwa i inteligencji. Obok najważniejszych dzieł, komedii i powieści, na uwagę zasługują również tomy nowel o precyzyjnej budowie, często wykorzystujących schemat sensacyjny (tomy: To, co nie przemija 1906, Pamiętnik wisielca 1907, Cudowne dziecko 1921, Znamię 1927) oraz zbiory felietonów (Z legend współczesnej Polski 1921, Pralnia sumienia 1930). Tłumaczył sztuki teatralne z francuskiego i włoskiego.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.