POLECAMY
-20%
Redakcja:
Wydawca:
Format:
pdf, ibuk
W historii, tradycji i funkcjonowaniu warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego rok 2019 jest szczególnie ważny. Jest to bowiem rok Jubileuszu 90-lecia uczelni. Stanowi okazję do wspomnień i refleksji z przeszłości, ale także do planów, dnia dzisiejszego i perspektywy jutra. Inspiruje wyobraźnię i kreatywność, skłania do podsumowań i ocen. W przypadku rozwoju i funkcjonowania instytucji przypominane są osoby i wydarzenia, które odegrały szczególnie znaczące role. Jubileusz jest okazją do pokazania rozwoju warszawskiej myśli humanistycznej o wychowaniu fizycznym i sporcie w dziejach uczelni, której wyznaczono społeczną rolę w kształceniu kadr wychowania fizycznego. Jaki udział mają pedagodzy i psycholodzy w jej rozwoju w perspektywie 90-lecia? Celem tej monografii jest przedstawienie dorobku naukowego pedagogów i psychologów wniesionego w rozwój nauk o kulturze fizycznej i rozwój warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Ta uczelnia była pierwszym i przez wiele lat jedynym ośrodkiem kształcącym i badawczym w zakresie wychowania fizycznego. O konieczności i zasadności powołania centralnego ośrodka kształcenia na potrzeby wychowania fizycznego wypowiedział się Sejm Nauczycielski w 1919 r. Powstały w 1929 r. Centralny Instytut Wychowania Fizycznego stał się zaczynem rozwoju nauk o kulturze fizycznej. Jako instytucja centralna stanowił wzór dla kolejnych inicjatyw powstających w naszym kraju.
W monografii podkreślamy warszawską myśl pedagogiczną i psychologiczną o wychowaniu fizycznym i sporcie, lecz w istocie rzeczy jest to myśl ogólnopolska, ponieważ promieniowała na cały kraj. Warszawska uczelnia otrzymała jako pierwsza uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz tytułu naukowego profesora. To w niej zdobywali stopnie i tytuł naukowy pracownicy naukowo-dydaktyczni powstałych po II wojnie światowej szkół wychowania fizycznego. Warszawska AWF przez dziesiątki lat stanowiła źródło wiedzy, inicjatyw naukowo-badawczych i programowych. Warszawska uczelnia zapoczątkowała tworzenie zakładów, katedr i pracowni, w których realizowano projekty naukowo-badawcze. Wyznaczała także kierunki badań naukowych. To środowisko warszawskiej AWF rozpoczęło badania wychowawczych wartości sportu, fair play jako źródło wartości moralnych, humanistycznych przesłanek olimpizmu i ruchu olimpijskiego. To tu została powołana pierwsza pracowania olimpizmu (1978r.). Do realizacji projektów resortowych, węzłowych i innych warszawska uczelnia zapraszała nauczycieli akademickich innych uczelni wychowania fizycznego i ośrodków naukowo-badawczych. W ten sposób warszawska myśl naukowa stawała się powszechną. Oczywiście rozwijała się we współpracy z innymi ośrodkami uniwersyteckimi, w których kształcono studentów na potrzeby wychowania fizycznego. Warszawską myśl o wychowaniu fizycznym i sporcie szczególnie wzmocniły uczelnie Poznania i Krakowa.
Rok wydania | 2020 |
---|---|
Liczba stron | 174 |
Kategoria | Pedagogika ogólna |
Wydawca | AWF Warszawa |
ISBN-13 | 978-83-61830-47-4 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Słowo Przewodniczącego Komitetu Programowego Obchodów Jubileuszu 90.-lecia AWF Warszawa dr. hab. Michała Lenartowicza prof. AWF Prorektora ds. studenckich i kształcenia | |
Wstęp | |
1.Postanowienia i uchwały Sejmu Nauczycielskiego 1919 roku w sprawie powszechnego wychowania dzieci i młodzieży, higieny szkolnej oraz kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego – Kajetan Hądzelek | |
2. Polskie drogi wychowania fizycznego i sportu od Komisji Edukacji Narodowej do 1939 roku – Krzysztof Zuchora | |
3.Polska tradycja w zakresie edukacji inkluzyjnej – Tadeusz Maszczak | |
4.Wychowanie fizyczne w polskiej myśli pedagogicznej w perspektywie 90.-lecia – Jerzy Nowocień | |
5.Pedagodzy na rzecz rozwoju nauk o kulturze fizycznej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego | |
5.1.Bogdan Nawroczyński twórcą teorii nauczania kształcącego i wychowującego – Jerzy Nowocień | |
5.2.Kultura fizyczna w koncepcji edukacji permanentnej Ryszarda Wroczyńskiego – Jerzy Nowocień | |
5.3.Stefan Wołoszyn – inicjator dialogu nauk o wychowaniu i nauk o kulturze fizycznej | |
– Katarzyna Płoszaj | |
6.Psycholodzy na rzecz rozwoju nauk o kulturze fizycznej i warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego | |
6.1.Doktor Bohdan Zawadzki i profesor Mikołaj Olekiewicz pierwszymi psychologami w CIWF – Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień | |
6.2.Stefan Baley i Eugeniusz Geblewicz – prekursorami psychologii w wychowaniu fizycznym i sporcie – Aleksandra Samełko, Jerzy Nowocień | |
6.3.Józef Pieter i Wiktoria Nawrocka – psycholodzy i organizatorzy życia naukowego oraz twórcy empiryzmu badawczego aktywności fizycznej – Marta Szczypińska | |
7.Kontynuatorzy dorobku naukowego nestorów pedagogiki i psychologii warszawskiej AWF | |
7.1.Profesor Zofia Żukowska – nauczyciel akademicki i naukowiec w dziekańskiej todze – Jolanta Derbich | |
7.2.Andrzej Dąbrowski – dydaktyk, prorektor, społecznik – Marcin Czechowski | |
7.3.Pedagogika kultury fizycznej i pedagogika sportu Jerzego Nowocienia: od badań empirycznych do teorii naukowej – Katarzyna Płoszaj | |
7.4.Erazm Wasilewski kontynuatorem myśli psychologicznej Stefana Baleya i Eugeniusza Geblewicza w sporcie – Marta Szczypińska | |
7.5.Profesor Tadeusz Rychta – ojcem polskiej psychologii sportu – Monika Guszkowska | |
8.Rozwój nauk o kulturze fizycznej – od doktora wychowania fizycznego do profesora nauk medycznych i nauk o zdrowiu – Jerzy Nowocień | |
Zakończenie | |
Noty o autorach | |