Od tragedii do farsy czyli jak historia się powtarza

The issues explored in the publication significantly enrich our knowledge of the recent history of the Visegrad countries, above all, in a strictly political context. The book presents the first such comprehensive approach to the functioning of both the Visegrad Group and various aspects of the socio-political systems of its four Central European states. The authors of this monograph are researchers from leading academic centers in the Czech Republic, Slovakia, Hungary and Poland. They have made reference to studies in Polish, English and, above all, in the languages of the other Visegrad countries, i.e. Czech, Slovak and Hungarian. This extensive use of relevant political-geographical literature should be considered a major advantage of this work.

Mechanizmy tu przedstawiane usytuowane są na styku dziedziny badań socjologii, psychologii, etyki, prakseologii, socjotechniki, marketingu i PR. Jeśli czytelnik dostrzeże znaczenie ich splatania się dla życia publicznego, kultury politycznej, to nie zdziwi go, że kodyfikacji podjął się politolog. Jednak nie jest to książka tylko dla polityków i politologów. Dla nich też - gdyż muszą zrozumieć, jak silne są związki i analogie między relacjami i strukturami z życia codziennego ludzi, nawet intymnego, ze sfery stosunków rodzinnych, towarzyskich, sąsiedzkich, pracowniczych a formami oddziaływania publicznego. Już lepiej rozumieją i politycy, i politolodzy, analogię między teatrem a "sceną polityczną". A zaraźliwa fascynacja marketingiem i PR sprawia, iż niektórzy przestają już się zastanawiać, "ile jest polityki w polityce", tak bardzo wymogi spektaklu, gadżety i rekwizyty zaprzężone do walki o "wizerunek" przesłoniły im treść społeczną tej działalności.


Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Monografia poświęcona jest wybranemu regionowi Hiszpanii tj. Andaluzji, który należy do najuboższych w całej Unii Europejskiej. W książce przedstawiono geograficzną, ekonomiczną i polityczną specyfikę opisywanej wspólnoty autonomicznej ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań historyczno-religijnych, które składają się na jej wyjątkowy charakter. Właściwa oś rozważań dotyczy wpływu kryzysu 2008 roku na funkcjonowanie Andaluzji na tle innych regionów Hiszpanii i przyczyn, które doprowadziły do zapaści gospodarczej.
Monografia ma charakter interdyscyplinarny, ponieważ sięga do analizy zarówno zjawisk ekonomicznych jak i politycznych współczesnej Hiszpanii.

Monografia traktuje o niezwykle ważnym i aktualnym obszarze, jakim jest bezpieczeństwo państwa w cyberprzestrzeni. Omawiając bezpieczeństwo Polski, zwraca uwagę na rozwiązania prawno-instytucjonalne w zakresie zapewniania bezpieczeństwa państwa w wirtualnym świecie, uwarunkowania tego bezpieczeństwa oraz zagrożenia w cyberprzestrzeni. Publikacja stanowi też istotne uzupełnienie literatury z zakresu bezpieczeństwa informacji. Autorzy analizują w niej prawne aspekty oraz wpływ rozwoju nowych technologii na cyberbezpieczeństwo. Skupiają się na problematyce ochrony informacji niejawnych w stosunkach Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi oraz bezpieczeństwa informacji krajowego sytemu kontroli towarów strategicznych. Dwa rozdziały monografii poświęcono tematyce strategii bezpieczeństwa informacyjnego Federacji Rosyjskiej oraz ochronie informacji niejawnych w Republice Francuskiej

Celem opracowania było doprowadzenie do swoistego spotkania różnych punktów widzenia, z których można rozpatrywać problemy bezpieczeństwa teleinformatycznego. Polityk, decydując o przyjęciu strategii zapewnienia bezpieczeństwa narodowego w wymiarze teleinformatycznym, musi brać pod uwagę techniczne możliwości wdrożenia proponowanych rozwiązań. Podobnie administrator sieci, dbający o stabilność nadzorowanego systemu, powinien pamiętać o szerszym kontekście wymogów bezpieczeństwa teleinformatycznego i konieczności ich pogodzenia z innymi priorytetami państwa w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego. Dlatego ważne jest, by pogłębiać świadomość wielości możliwych ujęć problemu, ułatwiać poznanie specyfiki poszczególnych jego wymiarów oraz ukazywać potrzebę łączenia rozmaitych podejść do zagadnienia.

Analizując problem bezpieczeństwa w wielorakim ujęciu, stwierdzić można, iż w demokratycznych krajach współczesnego świata jego zagwarantowanie jest podstawowym prawem wszystkich obywateli, a zarazem stanowi jedno z głównych zadań administracji publicznej. Tak też jest w przypadku naszego państwa, które na podstawie art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. zapewnia wolności, prawa oraz bezpieczeństwo obywateli.1 Skoro zapis taki znajduje się w ustawie zasadniczej, trudno jest zakwestionować ważność roli, jaką odgrywa bezpieczeństwo dla człowieka oraz całego narodu. Myśl ta stanowić może kolejny, wśród wielu występujących w literaturze naukowej, argument, iż poczucie bezpieczeństwa oraz jego rzeczywiste istnienie, stanowi podstawę do funkcjonowania, a także bazę do rozwoju zarówno jednostki, jak i całego społeczeństwa.
Współczesne „społeczeństwo ryzyka” żyje w rzeczywistości dynamicznej, złożonej, czasem nieprzewidywalnej i niepewnej, ukształtowanej przez globalizację, postęp technologiczny, procesy demograficzne oraz zmiany zachodzące w środowisku naturalnym. W rzeczywistości tej możemy mieć do czynienia z wieloma zagrożeniami, dotykającymi różne grupy społeczne i środowiska, takimi jak: konflikty na tle etnicznym lub religijnym oraz antagonizmy związane z procesami migracyjnymi, konflikty społeczne spowodowane głównie czynnikami ekonomicznymi, załamanie się systemu ubezpieczeń społecznych będące m.in. efektem procesów demograficznych, przestępczość zorganizowana, awarie przemysłowe, katastrofy transportowe czy naturalne.
Rolę i zadania administracji rządowej oraz administracji samorządu terytorialnego w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli Rzeczypospolitej Polskiej regulują szczegółowo akty prawne, a w nich ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej,2 ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,3 ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym,4 ustawa z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa,5 ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym6 oraz odpowiednie akty wykonawcze. Wymienione dokumenty nie wyczerpują jednak wszystkich przepisów zawartych w ustawodawstwie polskim, określających obowiązki państwa polskiego w zapewnieniu bezpieczeństwa. Zadania, o których mowa, realizowane są w zakresie utrzymania porządku publicznego oraz ochrony przed zagrożeniami występującymi w wielu sferach życia społecznego, między innymi zdrowotnej, kulturowej, etnicznej, ekologicznej oraz gospodarczej.
Należy zwrócić w tym miejscu uwagę na istotne znaczenie treści przepisów prawnych, stanowiących podstawę do wykonywania zadań przez władze rządowe i samorząd terytorialny w zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli.