Ebook Rozważna i romantyczna / Sense and Sensibility mobi,epub

ne with hesitation. the most kind-hearted person in the he has not the spirit which a young man ought to have. He is not lively enough, doesnt dance or sing well, and is hopeless at reading poetry! [ 24 ] But, mama! she exclaimed after a moment. The more I know of the world, the more I am sure that I shall never find a man who I can really love! I want so much! [ 25 ] Such were the strong feelings of the mother and daughter, who were very like each other in the fact that they knew no limits in either their happiness or despair. Elinor, however, did not share this characteristic. She was made very unhappy by her fathers death and her sister-in-laws unkindness, but she could bear it, and try to make the best of every situation. On the other hand she could not be too enthusiastic about the prospect of marrying Edward Ferrars. Even though she saw his feelings for her, she knew not whether they were for love or friendship. Besides, she understood that there were other things and people to consider. Fanny and Fannys mother, Mrs Ferrars, would not be happy to see their eldest son and brother married to a woman with no money. [ 26 ] And she was right. As soon as Fanny Dashwood noticed the interest that her brother showed in the eldest Miss Dashwood, she became even more impolite to her guests. One morning, she mentioned quite directly how her brother shall be protected from any young girls who tried to marry him. Mrs Henry Dashwood could bear it no longer, and replied that she and her daughters were moving out of Norland the next day as that very morning she had received a letter which would make it possible. Rozważna i romantyczna Rozdział I Sprawy rodziny Dashwood [ 1 ] Rodzina Dashwood od dawna osiadła w Norland Park w Sussex. Pan Henry Dashwood mieszkał ze swym jedynakiem, gdyż jego żona zmarła. Miała wielki majątek, a kiedy odeszła, w całości pozostawiła go synowi, jednak pod jednym warunkiem: pieniądze i dom przejdą na syna, gdy jej mąż również umrze. Po kilku latach pan Henry Dashwood ożenił się ponownie i miał trzy córki. Jego nowa żona nie posiadała żadnych pieniędzy, a on pojął, że po śmierci niewiele będzie mógł zostawić córkom. Elinor, Marianne i Margaret dostaną tylko tyle, ile pan Dashwood zdoła zaoszczędzić za życia, jako że nie mógł im dać nic z majątku pierwszej żony. Jednak pan Dashwood był wesołym człowiekiem i miał nadzieję żyć wiele lat, a żyjąc oszczędnie, zdoła zapewne zaoszczędzić dość pieniędzy, by jego trzy córki miały umiarkowane dochody. Miał również nadzieję, że najstarszy syn pomoże przyrodnim siostrom, jeśli taka pomoc będzie potrzebna. [ 2 ] Kiedy jego najstarsza córka miała zaledwie dziewiętnaście lat, pan Henry Dashwood nagle zachorował i zmarł po dwóch miesiącach, zostawiając wdowie i córkom zaledwie dziesięć tysięcy funtów. Gdy tylko zdano sobie sprawę z niebezpieczeństwa, posłano po syna, a w ostatnich słowach pan Dashwood poprosił go, by pomógł macosze i siostrom. [ 3 ] Syn, pan John Dashwood, nie był złym człowiekiem, chyba że fakt bycia osobą raczej egoistyczną i o raczej zimnym sercu uzna się za bycie złym. Prawdę mówiąc, gdyby poślubił milszą kobietę, sam byłby milszą osobą. Niestety, Fanny Ferrars, z którą się ożenił, była jeszcze bardziej ograniczona i samolubna od niego. W rezultacie w trakcie małżeństwa mąż, który bardzo ją kochał, stał się ogromną karykaturą własnej wcześniejszej osobowości. [ 4 ] Kiedy jego ojciec umierał, pan John Dashwood obiecał uczynić ,,wszystko, co w jego mocy", by macocha i siostry żyły dostatnio. Po śmierci ojca musiał rozważyć, ile właściwie znaczy ,,wszystko". Początkowo uznał, że może dać tysiąc funtów każdej z nich. [ 5 ] ,,Tak, z łatwością mógłbym dać tę sumę", pomyślał sobie. [ 6 ] Jednak jego żona nie widziała tego w tym samym świetle. Zabranie trzech tysięcy funtów z majątku ich drogiego synka oznaczałoby niemal uczynienie go biedakiem! Jak może ograbić swoje dziecko z tak wielkiej sumy! A potem dać ją PRZYRODNIM siostrom! [ 7 ] - To była ostatnia obietnica złożona ojcu, moja droga Fanny - odparł jej mąż. - Błagał mnie, bym po jego śmierci uczynił coś dla moich sióstr i ich matki. [ 8 ] - Cóż, niech więc coś się dla nich zrobi, lecz niech tym czymś nie będą trzy tysiące funtów! [ 9 ] - Nie chciałbym, żeby uważały mnie za sknerę, - dodał pan Dashwood. [ 10 ] - Nie sposób wiedzieć, czego mogą oczekiwać, lecz prawdziwą kwestią jest, na co cię stać! - stwierdziła żona. - Według mnie nie potrzebują więcej pieniędzy. Mogą wygodnie żyć z tymi dziesięcioma tysiącami funtów, jakie dostały w spadku. [ 11 ] - To prawda! - poweselał pan Dashwood. - Może zatem lepiej będzie uczynić coś dla ich matki, póki żyje. Sto funtów rocznie sprawi, że będą bardzo dostatnio żyć. [ 12 ] - Bez wątpienia - odpar