Koran

Święta księga islamu

Koran to święta księga islamu. Według muzułmańskiej tradycji powstawał w latach 610-632, objawiany fragmentami prorokowi Machometowi, przez Archanioła Dżibrila ( identyfikowanego z biblijnym Archaniołem Gabrielem). Księga składa się z ze 114 sur, czyli rozdziałów, które o z kolei dzielą się na aje, czyli wersety. Słowo Koran pochodzi od arabskiego wyrazu oznaczającego recytację, gdyż początkowo jego treść przekazywano ustnie. Według Islamu i samego Koranu, jego twórcą jest Allah. Najbardziej znanym autorem przekładów Koranu na język polski jest Tatar z Podlasia, Jan Murza Tarak Buczacki.

(…) 173. Wierni! karę odwetu przepisano za zabójstwo; człowiek wolny da gardło za człowieka wolnego, niewolnik za niewolnika, niewiasta za niewiastę; ten który przebaczy zabójcy brata swego, ma prawo domagać się należnego wynagrodzenia, które powinno być mu dane z wdzięcznością.

174. To dowodzi dobrodziejstwa Bożego, lecz kto powtórnie dopuści się takiego przestępstwa, zostanie oddany na pastwę męczarni.

175. Wy! co macie serca rozumne, znajdziecie przestrogę w karze odwetu, która stanowić będzie bezpieczeństwo dni waszych.

176. Przepisanem wam jest, abyście umierając, zostawiali majątek testamentem, waszym dzieciom i bliźnim, z całą sprawiedliwością jaką powinni zachować bojący się Pana.

177. Ktoby odmienił wolę czyniącego testament, wiedząc o niéj, popełni zbrodnię. Bóg widzi i wie wszystko.

178. Ten któryby lękając się błędu albo niesprawiedliwości ze strony czyniącego testament, urządził prawo dziedzictwa sprawiedliwie, nie będzie występnym.

179. Prawowierni! powiedzianem jest; iż post zachowywać powinni jesteście, tak jako i wasi ojcowie zachowywali. Bójcie się Pana (…)

                                                                                                     Fragment książki