Ebook Pismo Święte Nowy Pana naszego Jezusa Chrystusa Testament mobi,epub

rzed Bogiem, 9 Według zwyczaju urzędu kapłaństwa losem padło, że miał kadzić, wszedłszy do kościoła Pańskiego: 10 A wszystko mnóstwo ludu było zewnątrz, modląc się godziny kadzenia. 11 I ukazał mu się Aniół Pański, stojąc po prawéj stronie ołtarza kadzenia. 12 I zatrwożył się Zacharyasz, ujrzawszy, i przypadła nań bojaźń. 13 I rzekł do niego Aniół: Nie bój się, Zacharyaszu! bo jest wysłuchana prośba twoja, a żona twa Elżbieta urodzi tobie syna, i nazowiesz imię jego Jan. 14 A ty będziesz miał wesele i radość, i wiele ich będą się radować z narodzenia jego. 15 Albowiem będzie wielki przed Panem: i wina i sycery pić nie będzie, i będzie napełnion Duchem Świętym jeszcze z żywota matki swéj, 16 A nawróci wiele synów Izraelskich ku Panu, Bogu ich. 17 A on uprzedzi przed nim w duchu i mocy Eliaszowéj, aby obrócił serca ojców ku synom, a niedowiarki ku roztropności sprawiedliwych, iżby zgotował Panu lud doskonały. 18 I rzekł Zacharyasz do Anioła: Zkąd to poznam? bom jest stary, i żona moja podeszła w dniach swych. 19 A odpowiedziawszy Aniół, rzekł mu: Jam jest Gabryel, który stoję przed Bogiem, a jestem posłan, abych mówił do ciebie, a to dobre poselstwo tobie odniósł. 20 A oto będziesz milczącym, ani będziesz mógł mówić aż do dnia, którego się to stanie: dlatego, żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swego. 21 A lud oczekiwał Zacharyasza, i dziwowali się, że on omieszkawał w kościele. 22 A gdy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i poznali, że widzenia widział w kościele. A on skiwał na nie, i został niemym. 23 I stało się, gdy się wypełniły dni urzędu jego, odszedł do domu swego. 24 A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i taiła się przez pięć miesięcy, mówiąc: 25 Iż mi tak Pan uczynił we dni, w które pojrzał, aby odjął moje urąganie między ludźmi 26 A miesiąca szóstego posłan jest Aniół Gabryel od Boga do miasta Galilejskiego, któremu imię Nazareth, 27 Do panny poślubionéj mężowi, któremu było Józeph, z domu Dawidowego: a imię panny Marya. 28 I wszedłszy Aniół do niéj, rzekł: Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami. 29 Która gdy usłyszała, zatrwożyła się na mowę jego, i myśliła, jakieby to było pozdrowienie. 30 I rzekł jéj Aniół: Nie bój się, Maryo! albowiem nalazłaś łaskę u Boga. 31 Oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, a nazowiesz imię jego Jezus. 32 Ten będzie wielki, a będzie zwan Synem Najwyższego: i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego, 33 I będzie królował w domu Jakóbowym na wieki, a królestwa jego nie będzie końca. 34 A Marya rzekła do Anioła: Jakóż się to stanie, gdyż męża nie znam? 35 A Aniół odpowiedziawszy, rzekł jéj: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zaćmi tobie. Przetóż i co się z ciebie narodzi święte, będzie nazwano Synem Bożym. 36 A oto Elżbieta, krewna twoja, i ona poczęła syna w starości swéj, a ten miesiąc szósty jest onéj, którą zowią niepłodną. 37 Bo u Boga nie będzie żadne słowo niepodobne. 38 I rzekła Marya: Oto służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niéj Aniół. 39 A powstawszy Marya w onych dniach, poszła na górę z kwapieniem do miasta Judzkiego. 40 I weszła w dom Zacharyaszów i pozdrowiła Elżbietę. 41 I stało się, skoro słyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło dzieciątko w żywocie jéj, i napełniona jest Ducha Świętego Elżbieta. 42 I zawołała głosem wielkim i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twego. 43 A skądże mnie to, że przyszła matka Pana mego do mnie? 44 Albowiem oto, jako stał się głos pozdrowienia twego w uszach moich, skoczyło od radości dzieciątko w żywocie moim. 45 A błogosławionaś, któraś uwierzyła; albowiem spełni się to, coć jest powiedziano od Pana. 46 I rzekła Marya: Wielbij, duszo moja, Pana, 47 I rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. 48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj; albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody. 49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest, i święte imię jego. 50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów, bojącym się jego. 51 Uczynił moc ramieniem swojem, rozproszył pyszne myśli serca ich. 52 Złożył mocarze z stolice, a podwyższył niskie. 53 Łaknące napełnił dobrami, a bogacze z niczem puścił. 54 Przyjął Izraela, sługę swego, wspomniawszy na miłosierdzie swoje. 55 Jako mówił do ojców naszych, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki. 56 I mieszkała z nią Marya jakoby trzy miesiące, i wróciła się do domu swego. 57 A Elżbiecie wypełnił się czas porodzenia, i porodziła syna. 58 I usłyszeli sąsiedzi i krewni jéj, iż uwielbił Pan miłosi