Ebook Pusta przestrzeń epub,pdf

amykające się góry z żelaza82. Nie oznacza to, że nie potrafi on dawać przykładu uczniom; nakazuje on wszystkim późniejszym uczniom, aby nie stwarzali takiego postrzegania i słuchania. Po prostu nie miej żadnych poglądów ani doktryn na temat istnienia, nie-istnienia itd. - przejdź po kolei przez i poza trzy stany. Nazywa się to spełniającym życzenia klejnotem83; nazywa się to podnóżkiem z klejnotów w kształcie kwiatów84. Jeśli stwarzasz pogląd na temat buddy, na temat Dharmy albo czego­kolwiek innego, istniejącego, nie-istniejącego ani jakiegokolwiek in­nego, na­zywamy to [iluzorycznymi] wizjami chorującego na oczy; z powodu tego, co jest widziane, nazywamy to również zamknięciem poglądów, przykrywką poglądów, jak również schorzeniem poglądów. W tej właśnie chwili, w świadomości chwila po chwili, jeśli całe widzenie, słyszenie, rozróżnianie i poznanie, oraz wszystkie kalające kurze przypadłości i namiętności zostaną dokładnie usunięte, wtedy choćby to był jeden atom, jedna forma, zawsze jest ona jednym buddą; nawet jedna chwila myśli jest zawsze przeszłymi, obecnymi i przyszłymi pięcioma skupiskami składowych życia jednego buddy. Myśl po myśli - któż wie jak wielu - nazywa się buddami wypełniającymi pustą przestrzeń; nazywa się to buddą dzie­lącym swe ciało85; nazywa się to pojawieniem się drogocennej świątyni86. Dlatego zawsze mówię ze smutkiem, że tak jak postrzegamy życie, na którym dziś polegamy, jest ono uzależnione od ziarnka ryżu i liścia warzyw­nego - jeśli od czasu do czasu nie otrzymamy pożywienia, głodujemy, jeśli nie napijemy się wody, umrzemy z pragnienia, a jeśli nie będziemy mieli ognia, zamarzniemy na śmierć. Jeśli brakuje nam tego przez jeden dzień, nie żyjemy, ale również nie umieramy - znajdujemy się w pułapce żywiołów. Nasi przodkowie potrafili wchodzić do ognia, nie ulegając spaleniu, wcho­dzić do wody, nie topiąc się87; jednak jeśli chcieli płonąć, płonęli, jeśli chcieli utonąć, tonęli. Kiedy pragnęli żyć, żyli, a kiedy pragnęli umrzeć, umierali - przychodzili i odchodzili bez przeszkód. Tacy ludzie cieszą się swoją wolnością; jeśli umysł nie jest wzburzony, nie potrzebuje poszukiwać buddy, po­szukiwać oświecenia ani wygaśnięcia cierpienia. Jeśli poszukujesz buddy, będąc przywiązanym do buddy, znajdujesz się na terytorium chciwości, a chci­­wość zmienia się w chorobę. Dlatego mówi się: ,,Chorobę buddy naj­trudniej wyleczyć; tylko poprzez rzucanie oszczerstw buddzie i oczernianiu Dharmy przyjmiesz pożywienie"88. ,,Pożywienie" oznacza twoją całkowicie świadomą esencję - to posiłek nie-zaspokajania, pożywienie wyzwolenia; te słowa leczą choroby bodhisattwów dziesiątego stadium. Od pierwszego do dziesiątego stadium stanu bodhisattwy wciąż pozostają uczniami - w tej właś­nie chwili, dopóki posiadają jeszcze jakikolwiek umysł poszukiwania, nazywa się ich niemoralnymi mnichami, tytularnymi świętymi; nazywa się ich wszystkich szakalami89. Z całą pewnością nie będą oni w stanie strawić składanych przez innych ofiar. Jednak w tej właśnie chwili, jeśli ktoś słucha dźwięku jak echa, wącha zapachy jak wiatr i jest wolny od przywiązania do wszystkich rzeczy istniejących, nie-istniejących i jakichkolwiek innych, a mimo to nie zatrzymuje się w tym braku przywiązania, nie stwarzając żadnego pojęcia tego nie-zatrzymywania się, wtedy takiej osoby nie ima się żadne moralne skalanie. Nazywanie kogoś ,,porzucającym" z powodu jego poszukiwań nieprześcignionego oświecenia i ostatecznego spokoju jest wciąż fałszywą aspiracją - o ile bardziej tak jest ze światowymi dysputami, poszukiwaniem zwycięstwa i porażki, mówieniem: ,,Ja potrafię, ja rozumiem", dążeniem do posiadania wyznawców, lubieniem jakiegoś ucznia czy też miejsca przebywania, zawie­raniem kontraktu z darczyńcą [dla] szat, pożywienia, nazwiska, zysku; i tacy ludzie mówią: ,,Osiągnąłem całkowitą, pozbawioną przeszkód wolność". Oni się tylko oszukują. W tej właśnie chwili, jeśli jesteś zdolny, wewnątrz twoich własnych pięciu skupisk śmiertelnej istoty, do nie zachowywania się jak właściciel - choćbyś był pocięty przez innych na kawałki, a mimo to nie posiadał żadnej urazy, żalu ani cierpienia, nawet jeśli twoich uczniów okładają kijami od stóp do głów - w każdym z takich przypadków, jeśli nie pojawia się w twojej głowie żadna myśl tworząca idee siebie i innych, ale ty mimo to zatrzymujesz się na absencji nawet jednej takiej myśli i uważasz to za właściwe, na­zywa się to skalaniem przez kurz Dharmy90. Nawet osoby w dziesiątym sta­dium stanu bodhisattwy nie potrafią się całkowicie od tego uwolnić, i wstępują do strumienia narodzin i śmierci. Dlatego właśnie zawsze wszystkich nakłaniam, aby lękali się tego skalania przez kurz Dharmy tak sam