Ebook Album z opowieściami mobi,epub

", przyznała ciotka, a matka się z nią zgodziła, ale spędzili noc ze zmarłą inaczej, przez całe godziny rozmawiając o babci, siedzieli w kuchni, gdzie zjedli naprędce przygotowany posiłek, przyrządzili kawę i najpierw uzgodnili wszystkie niezbędne sprawy formalne, firmę pogrzebową, samochód, oliwę, prosfory, ziarna pszenicy do obrzędu zmarłych, ubranie, ,,Jak to nie macie całunu, dam wam swój, który przywiozłam ze świętego grobu", zaproponowała żona wujka, nie uznali tego za konieczne, ale skoro kobieta się upierała, to wezmą! Kiedy tylko załatwili wszystko, co było związane z pogrzebem, pomilczeli przez chwilę, ktoś poszedł włączyć telewizor, ,,Nie dzisiaj", zbeształa go matka, ,,Od dawna tak wszyscy razem nie siedzieliśmy, nie straćmy tego czasu przed telewizorem", więc skoro nie było telewizji, powoli, najpierw jeden, potem drugi, zaczęli przypominać sobie dawne opowieści o babci, własne i nie tylko, jakieś zasłyszane we wsi i od innych krewnych, anegdoty krążące w rodzinie, ale i przykre sprawy, śmierć i cierpienia z dawnych czasów, które teraz, po latach, kiedy tak wszyscy siedzieli dookoła, już tak nie bolały, wszystko wydawało się łagodniejsze, nie takie jak w chwilach, kiedy je przeżywali, i tak kłębek opowieści zaczął się rozplątywać, rozwijać, najpierw ktoś coś powiedział, inny wsparł pamięcią to, co tamten mówił, łączyło się to z bieżącymi wydarzeniami, czasem z czymś wyczytanym w gazecie lub zasłyszanym w dzienniku telewizyjnym, siedzieli do późna i rozmawiali, chociaż mieli się obudzić wcześnie rano i pojechać do wsi, by wszystko przygotować, sami mieli wygarnąć ziemię znad grobu i go otworzyć. Fot. Andonis Jeorgiju Mieli ją pogrzebać razem z dziadkiem, będzie teraz z piętnaście lat, jak umarł, grób był na starym cmentarzu, tam, gdzie nie mogła wjechać koparka, ,,Wy pójdziecie", powiedziała matka, ,,i nie bójcie się", dodała, ,,umarli nie sprawiają kłopotu, to żywi potrafią ugryźć", mieli podnieść płytę nagrobną, zacząć grzebać w ziemi, i gdy znajdą pierwsze kości, ,,zawołajcie mnie i nie bójcie się", zbiorą je do poszewki po poduszce i odłożą je na bok, i złożą potem razem z babcią, jak się o tym myśli, to wydaje się przerażające, ale takie nie było; poszli tuż po siódmej na malutki cmentarz we wsi, dopiero co świtało i było zupełnie cicho, wokół nich roztaczał się dziwny spokój, tak wszechobejmujący, że aż zaczęło mu to przeszkadzać, razem z nim poszedł brat, kuzyn, dwóch wujków, w sumie nie była to taka łatwa robota, ziemia była twarda, zmachali się, ,,Co tak dziwacznie kopiesz?", z sympatią drażniła go matka, ,,Sorry, jakoś nie wykopuję grobów codziennie", odpowiedział, przyszła sama z siebie, nie miała widać do nich dość zaufania, ,,Wy, mężczyźni, jesteście słabego ducha", śmiała się z nich, nie odpowiedzieli, przejmowała powoli i oficjalnie wodze rodziny, które już i tak trzymała po alzheimerze babci, ale po tym, co jej samej się przydarzało i co musiała znosić, widać było, że jest najsilniejsza z nich, lub tak się przynajmniej wydawało, tak czy inaczej, kiedy zobaczyła, jak z grobu wyłania się czaszka dziadka, matka straciła nieco ducha, ,,Wystarczy, wystarczy, idziemy!", mieli jeszcze wrócić do Limassol i towarzyszyć karawanowi z babcią; okazało się potem, że głębokość grobu nie była wystarczająca i już podczas samego pogrzebu jego brat musiał zejść do środka i jeszcze trochę pokopać, w tym momencie ,,Chcę ją znowu zobaczyć", powiedziała mu matka, i został z nią, by spojrzeć na swoją martwą babcię; pierwszy raz był tak blisko śmierci, i nie była taka straszna, jak się obawiał, być może dlatego, że była czymś, czego się spodziewali i od dawna byli podświadomie przygotowani na tę stratę, nie tak jak z dziadkiem, który zmarł nieoczekiwanie, z powodu choroby w ostatnich latach babcia wymagała dużo uwagi, opieki i miłości, wszyscy się do niej zbliżyli, łagodzili jej skargi, opatrywali rany, deklarowali miłość w odpowiednich chwilach, jakkolwiek było, z tych wszystkich dni to, co się na nim najbardziej odcisnęło, to słodki smak rodzinnego spotkania i te opowieści, w których główną rolę odgrywała babcia, i opowieści o innych, które on opowiedział potem jednemu z przyjaciół i dodał coś od siebie, i nie tylko, stare historie i nowe, ludzie wmieszani w wiele z nich, lata życia, kolejne epoki i miejsca, kłębek, który się rozwinął i wciąż się rozwija, czasem się plącze, plączesz się i ty, jaka jest twoja opowieść, jaka jego czy jej, jaki ciąg dalszy, gdzie koniec i czy to ma w ogóle znaczenie? To jest kłębek opowieści; na samym początku historia jego i jego narodzin, czy może raczej śmierci jego ojca, bo zanim on sam się urodził, to już ojca zabili w Afryce Południowej, - Twój ojciec b