Ebook Krew Hydry mobi,epub

rawy z drugiej strony mojej mocy - z tego, że potrafię dotykiem również zabić. W ten właśnie sposób unicestwiłam harpię. Ściągnęłam czarną energię, dotknęłam bestii i posłałam energię do jej ciała, co zabiło ją w ułamku sekundy. Wszyscy myśleli, że harpia umarła, bo wbiłam w nią stalagmit. I nigdy nie powinni dowiedzieć się prawdy. Bo używanie czarnej jest zakazane. Gdyby ktoś dowiedział się o tym, co potrafię, odebrano by mi moją moc. Albo jeszcze gorzej. Zadrżałam na samą myśl o możliwych konsekwencjach i objęłam się ramionami. Przerażało mnie, że potrafię zabijać. Nie chciałam nawet wiedzieć, co Rada Starszych mogłaby mi zrobić, gdyby odkryli prawdę o pełnym zakresie moich zdolności. I dlatego musiałam strzec tej tajemnicy przed wszystkimi - nawet przed innymi członkami drużyny Elementals, Władców Żywiołów. Nie mogłam znieść myśli, że mogliby zacząć się mnie bać. Albo, co gorsza, donieść na mnie. - Powinniśmy posprzątać - powiedziałam, żeby zmienić temat. - I wygląda na to, że przydałaby nam się nowa tarcza. Ta jest nieź - Upieczona? - Blake uśmiechnął się pod nosem, dokańczając zdanie. - Przysmażona? - Tak. - Roześmiałam się. - Właśnie tak. Nasze oczy spotkały się, serce mi podskoczyło i nie potrafiłam się do niego nie uśmiechnąć. Ale szybko odwróciłam wzrok. Nie chciałam przecież, żeby on - albo Danielle - odnieśli mylne wrażenie. - Pomogę wam posprzątać, ale nie zamierzam wyjaśniać tego Dariusowi - oznajmiła Kate. - To musi zrobić jedno z was, bo to wy narobiliście tego bałaganu. Nie mieliśmy czasu przedyskutować tego, kto powie mu, że zniszczyliśmy kolejny element wyposażenia treningowego, bo właśnie wbiegł do sali ćwiczeń; otworzył drzwi tak gwałtownie, że odbiły się od ściany. Oczy miał szeroko otwarte, włosy rozwichrzone, a okulary przekrzywione na czubku nosa. Zacisnęłam dłoń na łuku, byłam przygotowana na złe wieści. - Zabierzcie broń i spotkajmy się przy furgonetce. - Popatrzył na każde z nas. Nie zauważył przy tym zwęglonej tarczy albo po prostu nie zwrócił na nią uwagi. - Przy Hemlock Center widziano potwora. ROZDZIAŁ 2 Kto go widział? - zapytałam, gdy już wsiedliśmy do furgonetki. - Nie ludzie, prawda? - Czarownicy - odpowiedział Darius, włączając silnik i ruszając w kierunku Hemlock Center. - Od czasu poinformowania lokalnych czarowników o tym, że portal do Kerberosu znajduje się w Kinsley i że jest osłabiony, po okolicy krążą patrole. Mają zgłaszać mi, jeśli zauważą coś niezwykłego, żebym mógł zebrać drużynę, która jest odpowiednio wyszkolona i potrafi się tym zająć. - Chyba nie zdają sobie sprawy, że ta drużyna to licealiści - mruknął Chris. - Tylko Rada Starszych wie na razie o waszej piątce - odparł Darius. - Nikt poza tym nie ma pojęcia o waszych umiejętnościach. Nie wiemy, jak zwykli czarownicy na to zareagują. Lepiej się z tym nie wychylać, dopóki nie wymyślimy najlepszego sposobu, jak im to przekazać. - Dobrze, że wiedzą o osłabieniu portalu - stwierdziła Kate. - Będą będą mogli nałożyć ochronne zaklęcia na swoje domy i miejsca pracy. - Ale zaklęcia ochronne działają tylko w danym miejscu - odpowiedziała Danielle. - Jeśli pójdą czy pojadą dokądkolwiek indziej, będą stanowić łatwy cel. Nie wiem, jak wasi rodzice, ale moi nie mają pojęcia, jak walczyć. Z taką harpią nie mieliby żadnych szans. - Całe wieki bezpieczeństwa z pewnością sprawiły, że większość z nas jest nieprzygotowana do walki - zgodził się Darius. - I dlatego bogowie obdarzyli waszą piątkę szczególnymi zdolnościami i mocą. Ale zanim zapomnę, zabrałem trochę wody z dodatkiem żółtej energii. Wypijcie ją, żeby wspomóc swoją koncentrację podczas czekającej was walki. Chris siedział z tyłu i skorzystał ze swojej mocy, by przenieść butelki z bagażnika i wszystkim je rozdać. Odebrałam swoją i opróżniłam do dna. Gdy żółta energia popłynęła moimi żyłami, umysł od razu mi się rozjaśnił, a zmysły wyostrzyły. Czułam, że jestem gotowa na wszystko. Darius skręcił furgonetką na podjazd, który prowadził do Hemlock Center. Choć było dopiero późne popołudnie, już zrobiło się ciemno - był luty, więc słońce wcześnie zachodziło. Nigdy wcześniej nie byłam w środku Hemlock Center, ale gdy patrzyłam teraz na ten budynek - dwupiętrowy szpital dla wariatów, który zamieniono na szkołę, a później go porzucono - wydał mi się jeszcze bardziej przerażający. Zbutwiały spadzisty dach i sękate konary drzew wokół - wcale bym się nie zdziwiła, gdyby się okazało, że jest nawiedzony. - Widziano, jak jakaś istota wchodzi do Hemlock Center około trzydziestu minut temu - poinformował nas Darius, gdy zaparkował tuż przed wejściem. - Według czarowników z patrolu nie opuściła budynku, więc zakł